ดอกไม้เจ้าเอย

ดอกปีบ สัญลักษณ์พยาบาล สมเด็จย่าทรงโปรดยิ่งนัก

กลิ่นหอมละมุนตอนอากาศเย็นๆ ทั้งรุ่งสางและย่ำค่ำ

ช่อดอกเป็นพวงๆ เต็มต้น สีขาวนวล ก้านดอกยาว ห้อยระโยงระยาง

หล่นเต็มพื้นใต้ต้น เก็บมาใส่แก้วน้ำไว้ได้สองสามวัน หอมชื่นใจ...ทุกค่ำคืน 

หากใครเป็นแฟนพันธุ์แท้ที่ติดตามอ่านผลงานของฉันมาก่อนหน้านี้ คงพอจำได้ ฉันเกริ่นถึงตากะยายที่สอนว่า... อย่าทำให้ดอกไม้เจ็บและช้ำเพราะมือเรา... ยังจำได้อยู่หรือเปล่า?... เป็นใครอื่น คงจะไม่สะกิดใจกับคำพูดนี้กันหรอก แต่นั่น ไม่ใช่ฉัน

ตอนที่ยายบอกเช่นนั้นฉันยังเล็กมาก เด็กเกินกว่าจะเข้าใจได้ว่าชื่อจริงของตัวเองมีความหมายอย่างไร เกี่ยวข้องกับการดอมดมอย่างระมัดระวังยังงัย... แต่ฉันก็อินกะมันซะจริงๆ จนกระทั่งบัดนี้...

และบอกกันให้ชัดๆ อีกทีก็ได้ ฉันชอบดอกไม้ที่อยู่บนต้นจ้ะ มันออกจะดูแปลกกว่าผู้หญิงอื่นโดยทั่วไป... ฉันรู้ ก้อนี่แหละฉันหล่ะ... ฉันชอบต้นปีบ... หมายรวมถึงดอกเป็นสำคัญ...

ปีบเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ว่ากันว่าคนโบราณใช้ดอกปีบตากแห้ง มวนเป็นยาสูบแก้โรคหอบ... ฉันว่าน่าจะเข้าใจคลาดเคลื่อน เพราะควันทำให้ไอมากขึ้นล่ะไม่ว่า... ลำต้นและใบของปีบ มีลักษณะโปร่งไม่ทึบทะมึน ฉันจึงปลูกไว้หน้าบ้านต้นหนึ่ง... ผ่านไปแค่สองปีก็ออกดอกให้ชื่นชม โอ๊ย... ดีใจสุดๆ ตอนนั้นต้นยังเล็กๆ สูงเพียงแค่ระเบียงบ้านชั้นสองเท่านั้น...

ตอนนี้มันตายเสียแล้ว เพราะน้ำท่วมครั้งใหญ่เมื่อปลายปีที่ผ่านมา... เสียใจสุดๆ เลย... พอฉันไม่อยู่บ้านซะคนนึง ป่านนี้ คงจะร้อนกันน่าดู... สิท่า พันกรัมอาบน้ำเย็นได้ไหม? หนาวรึเปล่า? คิดถึงที่สุดเลย เฮ้อๆๆๆ...เฮ้อ!

มาว่ากันเรื่องดอกไม้ต่อดีกว่า...

ฉัน... เคยได้รับ... กุหลาบดอกเดียว... ทีละดอก... สีละดอก... ก็ปลื้มสุดๆ นะ แอบไปค้นคว้าใหญ่เลยว่าดอกสีอะไรมีความหมายว่าอย่างไร... แต่พอผ่านไปแค่ไม่กี่วัน มันก็เป็นขยะซะเปล่าๆ เสียดาย... ตังค์ ฉันว่ามันไม่คุ้ม... คิดอย่างฉันมั้ย?

ฉัน... เคยได้รับ... ดอกไม้ช่อเบ้อเริ่ม... เหวอ... แพงก็แพง ไม่มีประโยชน์สำหรับฉันเลย แถมยังต้องหอบหิ้วเกะกะ... ไม่ไหวอ่ะ... คราวหน้า พาไปกินก๋วยเตี๋ยวดีกว่า... นะ นะ

ฉัน... เคยสูดดมกลื่นมะลิหอมชื่นใจ ที่เขาเก็บมาโปรยไว้เต็มหัวเตียงทุกคืน... ฉุนไปนิดแต่ก็ฝันดี

และฉัน... เคลิ้มฝันหวานไปกับกลิ่นดอกปีบ ที่เขาเพียรเก็บมาให้แซมผมก่อนนอน... ทุกคืน...

เขา... ทำสิ่งดีๆ ให้ฉันมากมายนัก

เขา... ทำให้ฉันรักจนหมดหัวใจ

เขา... ลืมฉันได้ลงจริงๆ หรือ?

.

.

.

ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่เขา?

ทำไมๆๆๆๆๆ.... ???

เฮ้อ!