วันอังคารที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2555

อีแก่กินน้ำ ตอนที่ 2

เกมส์นี้ ชื่อ อีแก่กินน้ำ จ้าาาาา...
เตรียมน้ำมาวางเป็นลำดับแรก...
ฉันก็สงสัย ทำไมจะต้องกินน้ำนั่นด้วย 
ถ้าเธอเห็นฉันเป็นต้นแบบที่ดีได้...
ฉันก็พร้อมจะเรียนรู้อะไรบางอย่างจากเธอ ได้ด้วย...
ความจริงแล้ว  ฉันไม่ค่อยถนัดเรื่องเกมส์การพนันทุกชนิด ไม่ใช่ว่าเป็นคนดีศรีสังคมอะไรดอก ก็แค่เป็นคนเดินดินธรรมดาที่ไม่คิดจะรวยทางลัดน่ะ ตะก่อน ที่บ้านขาย นสพ. มีคนมาขอตรวจสลากกินแบ่งแล้วก็ถูกกินรวบประจำ...พ่อก็เลยสอนฉันว่าถ้าอยากมีเงินล้าน ให้รีบเก็บออมเสียตั้งแต่ยังเล็กอยู่ ค่อยๆ เก็บใส่กระบอกไปเรื่อยๆ ทุกๆ วัน มีมากใส่มาก มีน้อยใส่น้อย ประมาณนั้น... โตมาจนป่านนี้แล้ว ก็เคยพบเห็นผู้คนที่ชื่นชอบการลุ้นโชคหลากหลายรูปแบบ ไม่เห็นว่าจะมีใครแจ็คพอตแตกบ่อยๆ ส่วนใหญ่เห็นแต่กินแห้วกันเป็นแถวๆ... นี่เปล่าซ้ำเติมใครน๊าาาา... ฉันเขียนความจริง เท่านั้น... น่า นะ อย่าทำเป็นงอนสิ... เอาเป็นว่า ใครใคร่ลุ้นต่อก็ขอเชิญตามสบาย ไม่ขัดคอล่ะ ขอให้โชคดีทีเหอะ...
คราวนี้ มาช่วยกันลุ้นฉันหน่อยปะรัย ก้อคนไม่ประสีประสา จะเป็นงัยบ้างหนอ?...
แม่สาวน้อยลุกไปเอาน้ำมาซะหลายแก้ว แล้วปรี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน ฉันนั่งรออย่างใจเย็นเพราะไม่รู้ว่าจะต้องเจอเข้ากับอะไร ดูท่าว่าเธอกะจะถล่มฉันให้ย่อยยับคามือแน่ๆ งานนี้...
เธอกลับมานั่งประจำที่ แล้วบอกให้ฉันไปเตรียมความพร้อม ฉันยิ้มๆ ตอบไปว่าพร้อมแล้ว ทำให้เธอแปลกใจพอสมควร
"เอ๊ะ แม่ไปเข้าห้องน้ำตอนไหน ทำไมหนูไม่ทันเห็น" เธอไม่ยอมง่ายๆ
"แม่ไม่ได้ไปห้องน้ำหรอกจ้ะ ยังไม่ปวด" ฉันตอบตามตรง ก็มันยังไม่มีทีท่าจะปวดนี่นา...
"ไม่ด๊ายยยยย... ต้องไปเดี๋ยวนี้เลย" เธอคะยั้นคะยอ ให้ฉันทำตามความประสงค์ ฉันไม่ขัดใจใครอยู่แล้ว ก็ไปซะหน่อย ไม่ได้ลำบากอะไร... พอกลับมานั่งที่เดิม เธอก็ยกถาดแก้วน้ำมาวางใกล้ๆ ตัว จากนั้น ก็จัดแจงคลุกเคล้าไพ่ที่กองอยู่ ทำให้มันปะปนกันแบบมั่วมากที่สุด... ซึ่งฉันคิดว่าการทำแบบนั้นไม่น่าจะเป็นผลดี เพราะจะทำให้ไพ่แต่ละใบยับเยินได้เร็ว เก่าเร็ว ไม่น่าใช้... ฉันเองรักข้าวของที่มีและใช้อยู่ทุกชิ้น ดูแลรักษาให้ใช้ได้นานๆ ถึงจะเป็นแค่ของไม่ค่อยมีราคาก็เถอะ...
พอทำหนำใจแล้ว เธอก็สลับสับกรีดตามถนัด แน่นอนว่าดูคล่องปรื๋อและฉันคงทำแบบนั้นไม่ได้...
เธอเริ่มร่อนไพ่แจกทีละใบอย่างรวดเร็ว เธอ ฉัน เธอ ฉัน สลับกันไปเรื่อยๆ ไม่มีสะดุด จนกระทั่งหมดไปจากมือทุกใบ ไม่รู้เหมือนกันว่าแจกผิดมั่งหรือเปล่า หรือฉันได้รับเท่ากับเธอมั้ย... แต่ไม่มีเวลาไถ่ถาม เพราะเธอเร่งให้รีบเก็บรีบดู... โอ้โฮ เฮะ เยอะจัง มือฉันคงเล็กไปหน่อย หยิบขิ้นมาได้ไม่หมดจริงๆ ก็เลยแบ่งๆ ขึ้นมาทีละไม่มาก ที่เหลือก็ยังกองคว่ำอยู่ที่พื้น งั้นแหละ...
"เอ๊า! ทำไมไม่เก็บขึ้นมาให้หมดล่ะ แม่" เธอแปลกใจในการกระทำของฉัน
"แม่ถือไม่ถนัดจ้ะ มันเยอะ" ก็มันจริงนี่... ฉันเถียงในใจ
"ไม่ด๊ายยยย... เอาขึ้นมาเดี่ยวนี้เลย" นั่นๆ ดูเธอสิ อำนาจน้อยไปซะที่ไหน... ฉันจึงจำต้องทำตามความต้องการของเธอ ไพ่หล่นแล้วหล่นอีก งุ่มง่ามจริงหนอเรา... เหลือบไปเห็นเธอเริ่มทิ้ง... ชักงง ตามไม่ทันแระ
"ทำรัย ยังไงต่อ?" ฉันขอคำอธิบายกติกาการเล่น
"แม่เลือกที่มันเป็นคู่เหมือนกัน แล้วก็ทิ้งลงมาได้เรื่อยๆ" อ๋อ... แค่นี้เอง เล่นไม่ยากส์ ฉันวางไพ่ทั้งหมดลงที่พื้น แล้วเลือกจับคู่ได้อย่างถนัดถนี่ด้วยมือทั้งสองข้าง... วิธีการของฉัน ทำได้รวดเร็วกว่าเธอเป็นไหนๆ...
"คุณแม้...." เธอ เรียกฉันเสียงสูงปรี๊ด... แสบแก้วหู เล่นเอาสะดุ้ง
"อารายยยย..." ฉันไม่มองหน้าล่ะ กำลังจับคู่เพลิน ก็ไพ่มีตั้งเยอะตั้งแยะ ตาลายไปหมด...
"เชื่อเค้าเลย" เธอครวญ...
"ใคร?... เค้าบอกหนูว่างัย?" ฉันก้มหน้าก้มตาถาม  ทำให้เธอหัวเราะก๊ากกกก... อย่างกลั้นไม่อยู่...
ฉันเงยหน้าขึ้น... ยังมีไพ่ที่หาคู่ไม่ได้อีก 5 ใบ จึงชี้ให้เธอดู...
"หยิบขึ้นมาซะ... ทำแบบนี้" เธอสั่ง พร้อมกับสาธิตขั้นตอนต่อไป... ฉันทำตามอย่างว่าง่าย จากนั้น เธอให้โอกาสฉันเลือกไพ่ในมือเธอได้ 1 ใบ เอามาดูว่าเข้าคู่กับไพ่ที่ฉันมีบ้างหรือเปล่า ถ้ามีก็ทิ้งลงพื้นทั้งคู่ ถ้าไม่มีก็เก็บไว้ก่อน แล้วเธอก็เป็นฝ่ายสุ่มหยิบไพ่จากมือฉันไปบ้าง ทำสลับกันอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ที่สุดแล้ว ปรากฏว่าฉันคือผู้ชนะ เพราะยังมีไพ่เหลือติดมือเป็นคนสุดท้าย 1 ใบ เย้ๆ...
"เอ้า อีแก่กินน้ำ" เธอพูด พร้อมกับยื่นน้ำมาตรงหน้าฉัน 1 แก้ว พยักพเยิดให้รับมาดื่ม...
"วางไว้ก่อนก็ได้จ้ะ แม่ยังไม่หิว" ฉันบอกปฏิเสธ... เล่นเอาเธอหัวเราะท้องขดท้องแข็ง ยิ่งกว่าเกมส์ไหนๆ ที่ผ่านมา... ดูท่าว่าเธอจะไม่ยอมหยุดหัวเราะเอาง่ายๆ ก็เล่นหงายท้องลงไปนอนกลิ้งเกลือก หัวเราะ น้ำตาเร็ดน้ำตารั่วซะขนาดนั้น... อะไรก๊านนนน...
"โอย... หนูไม่เคยเจออย่างงี้มาก่อนเลยในชิวิต" เธอสารภาพทันทีที่ลุกขึ้นมาท่านั่งปกติได้
"สนุกตรงไหน?" ฉันถาม เพราะอยากรู้จริงๆ ...

ตกลงว่า วันนั้น ฉันต้องกินน้ำอยู่คนเดียว 3 แก้วรวด...
เธอยังเด็กนัก สดใส ร่าเริง ไม่เป็นพิษไม่เป็นภัย...
ฉันดีใจ ที่ได้พบ ได้ทำให้เธอมีความสุขแม้ในช่วงเวลาสั้นๆ

คุณล่ะ?

เคยทำให้ใครรู้สึกดีๆ และมีความสุขอย่างเต็มที่ แบบฉันบ้างไหม?... จ๊ะ

ถ้าหากไม่เคย... ก็ไม่เป็นไร... ขอแค่ อย่าทำให้ใครต้องร้องไห้ก็แล้วกัน

ทำเพื่อฉันแค่นี้... ได้หรือเปล่า?




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!