วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555

coz I miss U


สองวันก่อน... ตอนนั้น เวลาประมาณบ่ายสองครึ่ง... ท้องฟ้าครึ้ม ครวญครางครืนๆ... ลำแสงของสายฟ้าฟาดแปล๊บๆ ทางโน้นที ทางนี้ที... สักประเดี๋ยวสายฝนก็พร่างพรูลงมาเม็ดโตๆ เสียงน้ำฝนกระทบหลังคากระเบื้องและใบมะม่วงหน้าบ้านกราวแล้ว กราวเล่า... ดอกบัวเล็กๆ สีเหลืองและสีม่วงที่บานเคียงกันในกระถาง ค่อยๆ หุบดอกอย่างช้าๆ... ใจจริงฉันอยากจะออกไปเดินเล่นฝ่าเม็ดฝนอย่างที่ชอบทำบ่อยๆ... แต่วันนี้ ไม่สามารถ... เพราะมีคุณย่านั่งชื่นชมสายฝนอยู่หน้าบ้านด้วย... เด๋วโดนดุ อ่ะดิ... อ๋อยยยย... จ๋อยยยย...


ยามนี้... คนที่ฉันคิดถึงอย่างมากมาย เค้าจะคิดถึงฉันสักนิดบ้างมั้ยน้อ?
ถ้าคิดถึง หรือเป็นห่วงแม้เพียงปลายก้อย ก็น่าจะโทรหากันบ้างซี...
คอยอยู่น้าาาา... ทั้งตัวโตและเจ้าตัวเล็ก


เสียงเพลงจากบ้านข้างๆ แว่วมา... จำได้ว่าชื่อเพลง "คิดถึง" ของ Peacemaker
โห... มันช่างเข้ากับบรรยากาศตอนนี้นัก...
เศร้าจัง... ลองฟังดูหน่อย สิ


'คิดถึง' :  โดย... บอย Peacemaker


ด้วยความทราบซึ้งในเสียงเพลง บทเพลงและบรรยากาศ ที่ดูเหมือนจะเติมเชื้อฟืนแห่งไฟเหงาเข้าจู่โจมจับขั้วหัวใจมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่ก็อยู่บ้านไม่ได้จากไปไหนไกลๆ ซะหน่อย... ไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย... ฉัน

ด้วยความที่ไม่อยากจมอยู่กับอารมณ์อันไม่แช่มชื่นนานนัก จึงเบนความสนใจไปค้นคว้า หาอะไรอ่านเล่นเพลินๆ เผื่อจะเปิดโลกทัศน์ให้กว้างไกลขึ้นได้บ้าง...

อืมห์... เจองานวิจัยฉบับหนึ่ง ระบุว่าในช่วงฤดู​​หนาวมักพบอัตราการฆ่าตัวตายสูง... จริงหรือนี่?...
ฉันค่อยๆ แกะอ่านแบบเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง พอจะจับใจความได้ว่า ในแถบที่มีอากาศหนาวมากๆ มักมีสถิติสุขภาพเกี่ยวกับภาวะซึมเศร้าและการฆ่าตัวตายค่อนข้างสูง ซึ่งพบสถิติสูงมากในช่วงฤดูหนาวย่างเข้าฤดูใบไม้ผลิ... มิน่าล่ะ เจ้าตัวเล็กมันถึงกลัวว่าฉันจะคิดและทำอะไรแผลงๆ ตอนที่อยู่บ้านคนเดียว... เง้อ


ใครที่ไม่เคยเจอเข้ากับตัวเองก็อาจนึกภาพไม่ค่อยออกหรอกว่ามันเหงาขนาดหนักประมาณไหน... ยิ่งคนที่เพิ่งสูญเสีย เพิ่งผิดหวัง คนที่ต้องจากบ้านไปไกลๆ เป็นเวลานานๆ หรือเพิ่งกำพร้าคนรักมาสดๆ ร้อนๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง 'คนชรา'... อูย อย่าให้เซดเลยจะดีกว่า (ฮือๆๆ... )



เมื่อไม่นานมานี้ มีภาพยนต์ไทยเรื่องหนึ่ง ที่สื่ออารมณ์อาลัยรักของผู้ที่สูญเสียคนรักได้อย่างน่าติดตาม เรื่องนั้นก็คือ เรื่อง "I MISS U รักฉันอย่าคิดถึงฉัน" ของค่าย M 39 จ้ะ


เรื่องย่อของหนัง กล่าวถึงพระ-นาง ที่มีอาชีพเป็นแพทย์ทั้งคู่ “หมอธนา” กับ “หมอนก”
โชคร้ายที่อุบัติเหตุด่วนคร่าชีวิตของหมอนกไปขณะที่ทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกัน ส่งผลให้หมอธนา จมปลักอยู่กับความทรงจำเก่าๆ ที่แฝงไปด้วยความทุกข์โศก ด้วยรักและคิดถึงอย่างเต็มตื้นในหัวใจ

“หมอบี” เป็นหมอน้องใหม่หน้าตาสะสวย เข้ามาทำงานในแผนกศัลยกรรม โดยมีหมอธนาเป็นที่ปรึกษา เธอก็ค่อยๆ รับรู้และแกะรอยรักของหมอธนากับอดีตคนรักที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่เหมือนว่ายังคงวนเวียนอยู่มิห่างคนรัก ประมาณนั้น... นานวันเค้า หมอบีก็เผลอใจสงสารมากขึ้นเรื่อยๆ เธอคิดจะช่วยเขาให้หลุดพ้นความเจ็บปวด แต่ทว่า เธอกลับพบกับความเจ็บปวดไม่ยิ่งหย่อนกว่า เมื่อตระหนักว่าเขายึดติดกับคนรักที่ตายไป อย่างเหนียวแน่น มั่นคง เสมอ...


ความกลัวที่ได้เห็นวิญญาณคนรัก ซึ่งตามติดอยู่ข้างกายหมอธนา... สั่นคลอนคามรู้สึกของหมอบีไม่น้อย... เธอจะทำอย่างไรต่อไป... จะพัฒนาความสัมพันธ์กับหมอธนาได้หรือไม่... หรือเธอจะยอมเผชิญกับหัวใจของตนเองด้วยการยอมเป็นเงาของคนอื่น?... โอย มันน่าขนลุก เนอะ


หนังเรื่องนี้ ออกโรงไปหลายสัปดาห์แล้ว... ฉันคงต้องรอดูฟรีจากคลิปหล่ะ เพราะพี่ชายไม่ค่อยให้โอกาสเลือกโปรแกรมเอง... ฉันต้องได้ดูทุกเรื่องที่เขาอยากดูสิน่า... ง่ะ

และ ฉันไม่ใช่คนกลัวผีนะ... เพียงแต่มันอดขนลุกซู่ไม่ได้... เง้อ

7 ความคิดเห็น:

  1. เข้าใจ..ความรู้สึก..แบบนี้ดี..เคยทั้งจากเป็นและจากตาย..จากเป็นก็เหงา..คิดถึง แต่ยังมีความหวังว่าจะได้พบกันอีก..เพียงแต่รอคอยเวลา แต่จากตายนี่สิ..เหงา..เศร้า..ไม่ต้องรอเวลาว่าจะได้พบกันอีก..เพียงแต่ปลอบใจตัวเองแบบลมๆแล้งๆว่า ชาติหน้ามีจริงคงพบกันอีก แต่การจากทั้งสองแบบนี้ เวลาจะทำให้ความรู้สึกคลายลงได้..แต่สำหรับคนที่อารมณ์อ่อนไหว มักจะคลายได้ยาก ยิ่งมีสิ่งมาเติมเชื้อด้วยละก็จะครุตลอด..แค่ได้ยินเพลงที่โดน..ตรงใจก็พาลฟืดฟาดได้ง่ายๆ เฮ้อ..น่าสงสารตัวฉันเองและผู้ที่เป็นแบบฉัน..เกิดชาติหน้าฉันใดขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งมากกว่านี้ร้อยเท่าทวีคูณ
    ขอบพระคุณค่ะ ^ PMP^

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. โห... น่าเห็นใจจริง อารมณ์ศิลป์ช่ะ...
      อย่าอ่อนไหวนักเลยจ้ะ... เด๋วดีไม่ดี จะตกเป็นเหยื่อให้เค้าหลอกได้ง่ายๆ เพราะความขี้สงสารนี่แหละ... เข้มแข็งเข้าไว้ นะจ๊ะ นะ

      ลบ
    2. ระยะนี้งานเขียนไม่เผยแพร่สู่สายตาเลย.ติดตามมาอย่างกระชั้นชิดต้องเบรคเอี๊ยดเลย เมื่อพร้อมแล้วทั้งกายและใจ นึกถึงบ้างนะค้า ว่า. แควนคลับชะเง้ออยู่ค่ะ อิอิ

      ลบ
    3. จ๋า จ้ะ.... รักแล้ว รอหน่อย.... :))

      ลบ
    4. ไม่ระบุชื่อ14 ธันวาคม 2555 เวลา 06:02

      จ้ะ จ้ะ รักแล้วรอได้..แต่ก็อดไม่ได้ที่จะแว้บมาส่องให้ชัวร์ เลยฝากความคิดถึงไว้ละกาน

      ลบ
  2. อย่างนี้ก็ดีเหมือนกันนะคับ..หนังลงโรง ก็ไปแห่โฆษณาสักหน่อย. เราเห็นว่ายายไปโฆษณา ในG+. ก็รุเลยว่ามีหนังใหม่แล้ว. รีบเข้ามาดู บางคนตามไม่ทัน ก็ได้แค่คิดถึงคุนยาย 55555 ความคิดถึง เป็นเรื่องที่ทรมานสุดๆๆเลย เพราะอยากเจอก็ไม่ได้เจอ เฮ้อ!!หมอธนา หนีจากตัวตนไม่ได้ ถูก ความคิดถึงหลอกหลอน เราเองก็ได้แต่คิดถึงเหมือนกัน ก็ทรมาน คิดถึงสาวก็ไม่ได้พบพาน .......

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. อูยยยส์... อย่าเขียนกำกวมเด๊...
      คุงคิดถึงครัย?... รู้น่า... ไม่ใช่ฉ้านหรอก...
      สารภาพมาซะ เดๆ... ๕๕๕+

      ลบ

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!