รักตัวเองให้เป็น.......ไม่เห็นจะยากส์

          "ความรักทำให้คนตาบอด"  ประโยคนี้คงจำกันได้ขึ้นใจตั้งแต่เริ่มย่างเข้าวัยหนุ่มสาว... ผู้คนส่วนใหญ่ต่างให้การยอมรับโดยละม่อมเมื่อเจอเข้ากับตัวเอง มีหลายคนทีเดียวที่ความรักทำให้ชีวิตมืดมน คลำเปะปะ หาอะไรไม่เจอแม้แต่ตัวเอง บ้างก็พ่ายแพ้ต่อเกมรักซะจนไม่อยากมีลมหายใจอีกต่อไป เหมือนที่คนโบราณว่าไว้.... มีคู่ผิดคิดจนตัวตาย และบางรายที่ความรักพลิกล็อคกลายเป็นสงครามรบราฆ่าฟันจนตายกันไปข้างหนึ่ง.... แรงส์พ่ะย่ะค่ะ!
          ฉันก็เป็นอีกคนที่โดนบ่วงรักล้อเล่น ทำเอาสะบักสะบอมกะเขาไปหลายพักเหมือนกัน แต่รู้มั้ย? ฉันกลับไม่คิดว่าตัวเองตาบอด เพียงแต่ที่ผ่านมา ฉันปิดหูปิดตาจนแน่นตะหาก (แน่ใจว่าปิดเอง ไม่ได้ถูกคนอื่นจับมัดซะหน่อย...สาบานได้) ไม่ยอมรับรู้ข้อเท็จจริงอะไรทั้งสิ้น เพ่งเป้าอย่างเดียวเลยว่ารักคือต้องอย่างนั้นอย่างนี้ ทุกอย่างเนี้ยบ เป๊ะๆ อะไรก็ตามที่ผิดไปจากอย่างนี้อย่างนั้น ฉันรับไม่ไหว ซึ่งมันคือทุกข์ทั้งน้าน.... และในยามที่เสียใจ เสียน้ำตา สภาพคงไม่ต่างจากลูกแมวตกน้ำเนอะ.... มันน่ารักน่าอุ้มตรงไหน?  ในตอนนั้น คนที่เลือกจะอยู่ข้างๆ ฉันก็คงมีแค่คนบ้าหรือคนเมาไม่ได้สติแหละ
          ครั้นพอมีเวลาอยู่กับตัวเอง นึกทบทวนทั้งความคิด การกระทำ และความต้องการของตัวเอง แรกทีเดียวก็ยังซึมๆ สับสน เวียนวนอยู่แต่กับคำถามว่าทำไมๆๆ.... ซึ่งก็ให้คำตอบตัวเองไม่ได้ซะที ว่าทำไมเขาต้องรักฉัน? เออนะ จริงๆ แล้ว เราก็รักตัวเองได้... เราเท่านั้นที่เข้าใจตัวเองถ่องแท้กว่าใครๆ...ไม่ต้องเฝ้ารอ ไม่ต้องง้อ ไม่ต้องอธิบาย ไม่ต้องสัญญา ไม่ต้องแก้ตัว ไม่ต้องโกหก ไม่ต้องคอยพะเน้าพะนอ ไม่ต้องโกรธ ไม่ต้องขอโทษ..ฯลฯ สาระพัด!  ซึ่งมันดีจะตาย ดังนั้น ฉันจึงปรับตัวเองซะใหม่... เรียนรู้ทุกอย่างตามสภาพที่เกิดขึ้น สอนตัวเองให้เข้าใจบทเรียนชีวิตจริงที่จะต้องสอบให้ผ่าน ถามตัวเองเสมอว่า ทำอย่างไรจะไม่เจ็บจำอยู่ซ้ำซาก... จากที่เป็นลูกคนเล็ก เป็นคุณหนูนุ่มนิ่มมาแต่อ้อนแต่ออก ก็ต้องช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด...ปริปากพูดเท่าที่จำเป็นเพื่อรับฟังให้เข้าใจ กล้ำกลืนข้อโต้แย้งทุกคำลงท้องครั้งแล้วครั้งเล่า อืห์ม.... มันช่วยให้อิ่มเร็วขึ้นแฮะ ดีทีเดียว พอนานวันเข้าหุ่นก็ยังดูดีใกล้เคียงกับที่เคยเป็น สุดยอดไปเลย Ha ha ha
ฉัน.....ไม่ใช่คนเก่ง ดี พร้อม และไม่ได้ใช้ความอดทนอะไรมากมาย
ฉัน.....ไม่เฝ้ารอคอย เพราะเข้าใจดีแล้วว่ามันน่าเบื่อ น่ารำคาญ แค่พอใจที่จะอยู่เงียบๆ ตามลำพัง
ฉัน.... ไม่ขวางหูขวางตากะผู้ใด ระยะประชิดก็มองให้ทะลุผ่านได้ เมื่อมองด้วยใจที่สงบนิ่ง
ฉัน.....ไม่ได้พยายามที่จะเอาชนะใจใคร นอกจากตัวเอง รับมือกับทุกอย่างด้วยการสูดลมหายใจเข้าออกให้เบาๆ ยาวๆ ลึกๆ แน่วแน่ที่จะทำตามคำสอนของแม่ คืออย่าให้ปัญหาเกิดจากเรา และเดินหน้าต่อไปได้เรื่อยๆ ....เฮ้! ดูนั่นสิ.... ในกระจกนั่น มีน้องสาวน่ารักคนนึง ยิ้มให้ฉันทุกวันเลย....
เขาชมด้วยแหละ ว่าฉันรักตัวเองได้เยี่ยมที่สุด!