 |
| กอดหน่อยได้ไหม? โดย... พลพล |
เมื่อเธอไม่อยู่ หรือฉันต้องไป ในความเคลื่อนไหวบางครั้งก็มีคิดมาก ไปบ้าง
ก็เพราะว่าห่วง เมื่อเราต้องห่าง เวลาอ้างว้าง อยากรู้ว่ายังมีเรา
ไม่ใช่ว่าหวงแต่เหงา อยากให้เข้าใจ
เพราะไม่เห็นหน้า ถึงโทรมาบ่อย ก็อย่างน้อยๆได้ยินเสียงพอให้เหงามันคลาย
เพราะโลกมันกว้าง เพราะทางมันแสนไกล จะอยู่ตรงไหน ไม่เหมือนที่เรามีเรา
ไม่ใช่ว่าหวงแต่เหงา อยากให้เข้าใจ
กอดหน่อยได้ไหม ด้วยคำว่าคิดถึง อยากฟังอีกสักครั้งหนึ่ง ให้ใจได้อุ่นใจ
อยู่ห่างขนาดนี้ คิดถึงกันบ้างไหม กอดบ่อยๆได้ไหม ถ้าใจเธอเหงาเหมือนกัน
ขอเพียงใกล้ใจ แม้จะไกลกัน ระหว่างทางฝัน อย่างน้อยฉันยังมีเธอเติมใจ
ไม่นานจะมา เห็นหน้าใกล้ๆ จะกอดเธอไว้ให้เหมือนกอดแรกของเรา
แต่ว่าตอนนี้มันเหงา อยากให้เข้าใจ
คนพิเศษย่อมเหมาะที่จะเป็นคู่ของคนพิเศษ... เสมอ
ฉันกับเธอ... เราไม่คู่ควรกันตั้งแต่เมื่อไหร่?
ยังมีเวลาให้กันอีกนานไหม?
ถ้าเธอมีความสุขดี ฉันควรต้องเป็นฝ่ายไป...
ลาก่อน...
เดือนมีนาคม นี้เป็นเดือนที่ซึมเศร้าจริงๆค่ะ นี่ละหนอการจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์จริง โปรดสังเกตอ่านแล้วทุกเรื่องของเดือนนี้แต่ไม่สามารถเม้นท์ได้
ตอบลบถึงวันนี้ก็ยังคือๆกัน แต่อยากบอกว่า..เข้าใจความรู้สึก.ค่ะ
ขึ้นชื่อว่าผู้หญิง... ย่อมเก่งที่จะวาดนรกในอากาศเมื่ออยู่ตามลำพัง... ๕๕๕+
ลบ