วันเสาร์ที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2555

ฉันไม่เป็นไร...



หนาวจัง... วันนี้อากาศหนาวจังเลย...
หนาวจับจิตจับใจ... สะท้านมาจากข้างใน...


ฉันนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ตั้งแต่บรรยากาศรอบตัวยังดูครึ้มๆ 
จนกระทั่งแดดเปรี้ยง
ไม่รู้หรอกว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด 
รู้เพียงแค่ว่า ยามนี้ ฉันตัวคนเดียวจริงๆ
และรู้สึกว่าหนาวเหลือเกิน...


สรรพสิ่งรอบกายดูเงียบงันราวกับไร้ผู้คน
เชื่อเลย...คนเกือบใบ้อย่างฉัน แค่มองหาซอกอุ่นๆ ที่ไหนสักแห่งสำหรับซุกกาย
มันยากเหลือเกินแล้ว...


ฉันไม่อยากแย่งที่ใคร พอๆ กับไม่อยากให้ใครมาแย่งที่


แสงแดด... ใช่แล้ว... 
แดดเต็มท้องฟ้าออกอย่างงั้น มันทำให้อุ่นขึ้นได้ 
แม้จะไม่ตลอดเวลาก็ตามที
ขอบคุณจริงๆ ขอบคุณนะดวงอาทิตย์



และจะขอบคุณมากที่สุด ถ้าช่วยกรุณาบอกดวงจันทร์สักนิด
ว่า... ฉันเหงา และต้องการเพื่อน

ปล. ถ้าไม่น่าเกลียดล่ะก้อ... บอกดาวทุกดวงบนท้องฟ้าเล้ยยยย...


วันนี้... ฉันไม่เป็นไร...
และพรุ่งนี้... ฉันจะต้องไม่เป็นไร เช่นกัน

2 ความคิดเห็น:

  1. ผ่านพ้นไปแล้ว..ไม่เป็นไรจริงๆ..ความเชื่อมั่น.ความมุ่งมั่น ความอดทน .ช่วยให้เราผ่านเวลานั้นไปได้..เยี่ยมจริงๆค่ะ

    ตอบลบ

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!