แม่คุณทูนหัว

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... ณ ดินแดนแห่งสรวงสวรรค์ เด็กน้อยคนหนึ่ง ซักถามพระเจ้า...

"หนูจะลงไปเกิดยังโลกมนุษย์ ไม่รู้จะอยู่ได้อย่างไร เพราะหนูเป็นเพียงเด็กเล็กๆ ดูแลตัวเองไม่ได้ ที่บนสวรรค์นี้ หนูก็แค่ยิ้ม และร้องเพลงอย่างมีความสุขเท่านั้น"

พระเจ้าจึงตอบว่า "เราได้เลือกนางฟ้าคนหนึ่งไว้ให้หนูแล้ว เธอจะร้องเพลงกล่อมหนูทุกวัน"

"หนูกังวลจังค่ะ คงยากที่จะเข้าใจภาษาของพวกเขา" เธอโอด...

"นางฟ้าของหนูจะค่อยๆ สอนเอง ไม่ช้า หนูก็จะเข้าใจได้" พระองค์ทรงปลอบโยนอย่างเมตตา

"หนูรู้มาว่าบนโลกมีสิ่งชั่วร้ายเยอะแยะ หนูจะเอาตัวรอดได้หรือคะ" เด็กน้อยยังพรั่นพรึงยิ่งนัก

"นางฟ้าของหนู... เธอจะคอยปกป้องดูแลหนูอยู่มิห่าง" พระเจ้าก็ยืนกรานอย่างหนักแน่น

"ถ้าหนูคิดถึงพระองค์ล่ะ เวลาเศร้าใจ หนูจะทำฉันใด?"... เด็กน้อยทุกข์ท้อใจ อย่างมากมาย...

"นางฟ้าของหนูจะสอนให้นึกถึงเรา... จับมือพนม แล้วอธิษฐาน" พระเจ้าตอบชัดเจน ตรงประเด็น...

ขณะนั้นเอง สวรรค์ก็พลันเงียบงันลง...
มีพลังงานเสียงและลำแสงจ้าจรัส พุ่งตรงไปยังพื้นโลก...

"ได้โปรดบอกหนูด้วยว่า นางฟ้าชื่ออะไร? หนูจะได้เรียกหาเธอถูก"

เด็กน้อยตะโกนถามก้องฟ้า... พระเจ้าตอบว่า 

"ชื่อนั้นไม่สำคัญ เพียงแต่เรียกเธอว่า... 'แม่' "

อาห์... แม่จ๋า... แม่... แม่

แม่ ก็คือ ผู้ดูแลนางฟ้านี่เอง

รู้มั้ย?... เธอ เรียกนางฟ้าตัวน้อยๆ ของเธอว่า... "แม่คุณทูลหัว"

อย่าทำให้คุณแม่ (แม่คุณ) ต้องเสียใจหรือเสียน้ำตา เพราะคุณ!

ที่ผ่านมา เธออดทนทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ... เพื่อคุณ!

รู้บ้างหรือเปล่า?... ถ้าวันนั้น ไม่มีเธอซะคน... คุณจะลำบากขนาดไหน?

จะรอแสดงความกตัญญูต่อเธอที่หน้าสุสาน... งั้นหรือ?