วันพุธที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2555

โอ้ว่าอนิจจา... ความรัก


คืนหนึง... ฉันได้ดูทีวีช่วงดึก... ยังจำได้ดี... มันติดตา-ติดใจ ยิ่งนัก
มีชายหนุ่มคนหนึ่งมาเล่าเรื่องราวชีวิตด้วยน้ำตานองหน้า... เขาไม่มีชื่อ-นามสกุลจริง ไม่มีบัตรประชาชนหรือสำเนาทะเบียนบ้าน และไม่ได้เรียนหนังสือ... เขาเติบโตมากับพ่อแม่ที่มีฐานะยากจน อาชีพขอทาน มีพี่น้อง 4-5 คน ซึ่งต่อมาต่างก็หนีเอาตัวรอดเพราะความทารุณของพ่อ... ชีวิตผ่านการต่อสู้ดิ้นรนจนเติบใหญ่... ปัจจุบันมีอาชีพเลี้ยงตัว มีครอบครัวและกำลังจะมีลูก... เหตุที่มาออกรายการก็เพื่อวิงวอนผ่านสื่อให้พ่อแม่ที่แท้จริงช่วยตามหาเขาหน่อย... จะได้มีหลักฐานความเป็นคนไทยเสียที เขาแค่ต้องการจดทะเบียนรับรองบุตรของเขาที่จะถือกำเนิดในไม่ช้า... อนิจจา... เขายอมเปิดเผยอดีตที่แสนขมขื่น เพราะความรักลูกที่ยังไม่ลืมตาดูโลก... พระเจ้า... นี่หล่ะ คือความรักที่ยิ่งใหญ่!!


A son feeds his mother the way she fed him when he was a child

ส่วนเขาคนนี้... ชายสูงวัยที่ใช้อุปกรณ์ช่วยอุ้มแม่ไว้แนบอกตลอดเวลา... เห็นแล้วแทบน้ำตาไหล... ที่จริงฉันเคยเห็นแต่เฉพาะอุปกรณ์ช่วยอุ้มเด็กซึ่งมีหลากหลายรูปแบบ แต่แบบนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน... มันมีขายด้วยหรือ?... จะมีใครสักกี่คนที่สามารถทำได้อย่างเขาคนนี้?
ภาพนี้ ถ่ายจากหน้าโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในไต้หวัน... สะท้อนให้เห็นความรักความผูกพันของลูกชายที่มีต่อแม่บังเกิดเกล้า... บางคนเห็นแล้วถึงกับต้องเบือนหน้าหนี ด้วยสังเวชใจว่าแม่คงจะอึดอัดไม่น้อย เพราะอยู่ในท่าที่ไม่สบายตัว ร่างกายของเธอมีขนาดโตเกินกว่าจะห้อหุ้มอุ้มรัดเช่นนั้น น่าจะเหมาะกับเก้าอี้นุ่มๆ หรือรถเข็นนั่งของโรงพยาบาลมากกว่า ไม่จำเป็นต้องโอบอุ้มด้วยวิธีนี้ให้ต้องปวดเมื่อยหลังไหล่เลยสักนิด... แต่อนิจจา... ผู้เป็นลูกกลับต้องการแสดงออกซึ่งความรัก และปรารถนาจะปรนนิบัติแม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เหมือนเช่นที่แม่เคยทำให้เขาตั้งแต่เล็กจนโต... god bless!



ส่วนคลิปที่ลิงค์มาให้ได้ชมกันนี้... ช่างน่ารักน่าเอ็นดูยิ่งนัก
เป็นความรักความผูกพันของสัตว์ตัวน้อยๆ ที่ผู้ใดก็มิอาจพรากเขาไปจากกันได้

ถ้าหากใครสงสัยอยู่ว่าชาติหน้ามีจริงหรือไม่? คงหาคำตอบได้ยาก
แต่เมื่อได้ดูคลิปนี้แล้ว... ก็ควรต้องเตรียมใจไว้เยอะๆ เหอะ
ไม่มีเกจิชื่อดังหรือแพทย์ดูท่านใดบังอาจมารับประกันได้ดอกหนา
ว่าชาติหน้าใครจะได้เกิดเป็นอะไร ที่ไหน เจอใคร ยังไงบ้าง?
ที่กำลังเบ่งๆ อยู่จะเกิดมาครบสามสิบสองไหม? ยังต้องลุ้นแทบตายนิ


สำหรับฉัน ขอแค่ได้พบเจอพระธรรมคำสอนดีๆ เช่นที่ผ่านมา
ต่อให้ต้องมีการเดินทางข้ามภพข้ามชาติ อีกกี่ครั้ง
ก็คิดว่าน่าจะพอเอาตัวรอดได้ ทุกครั้งไป
สาธุ... สาธุ... สาธุ


10 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ24 ตุลาคม 2555 เวลา 02:36

    อยู่ลึกเข้าไปในหัวใจ..ความรัก..รู้แค่นี้จริงๆ..อยากถาม..?
    http://youtu.be/D62efSGRMLU

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ24 ตุลาคม 2555 เวลา 03:55

    รักธรรมมะ รักชีวิตตัวเอง ...คิดดี ทำดี พูดดี
    ความรัก จักวิ่งเข้ามาชนเอง

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. อือม์... ให้ต้องเกาะคานไว้แน่นๆ ก่อน ใช่หรือเปล่าจ๊ะ?... อิอิ

      ลบ
  3. การดูแลคนที่เรารัก คือการเอาใจใส่ให้สุขใจ สบายกายด้วยความอิ่มใจ เต็มใจ แม้ต้องลำบาก
    หรือแม้ในยามที่ทุกข์ใจ
    เป็นความรักที่ละวางตัวตน ให้คนที่รักเป็นชีวิต เป็นลมหายใจ นั่นคือความรักทีลึกซึ้งแท้
    จริง จากหัวใจที่ยิ่งใหญ่

    ตอบลบ
  4. ก้อยังคงวนเวียน อยู่กับ ท่ีใดมีรักท่ีนั่นมีทุกร์ ถึงแม้ว่า ความรักท่ี่นำเสนอ จะเปนความรักของพ่อรักลูก ลูกรักแม่ หรือความรักโดยไม่ต้องเสแสร้งก็ตาม มันก็ยังเปนความทุกข์ เราเองก็ปลื้มไปกับเค้า ท่ีเค้ามีความพยายาม ท่ีจะทำให้ ความรัก ของเค้าประสบความสำเร็จ ทั้ง 3 เร่ือง เปนเร่ืองของ. ความพยายาม. ในการท่ีจะทำเร่ืองความรักให้สำเร็จ เราเอง ก็ พยายาม. อยู่เหมือนกัน ปีแล้วปีเล่า จนร่างกายก็อ่่นแรง ไปเร่ือยๆ ความพยายาม ก็ดูจะหายไปกับความแข็งแรง ของร่างกาย เราเลยต้องเข้าโรงยิม ฟิตเนส ร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ ความพยายามจะได้แข็งแรงตามไปด้วย...555555

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ดีแล้วจ้ะ... เมื่อคิดถูกก็ทำถูก...
      ระวังอย่าไปปิ๊งๆ โค้ช หรือ รปภ. หุ่นทรมานใจสาวเข้าให้ล่ะ... ๕๕๕+

      ลบ
  5. ไม่ระบุชื่อ25 ตุลาคม 2555 เวลา 07:37

    การมอบความรักทั้งหมดให้ใครซักคนโดยที่เขาไม่หวังจะได้รักตอบ แต่มีสิ่งอื่นเกิดขึ้นในใจและคงจะงอกงามอยู่ในใจของเขาตลอดไป เพราะมันเป็นความรักอันยิ่งใหญ่
    กราบขอบพระคุณผู้เขียนค่ะ ^kon chon^

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ตอบรับการกราบ ด้วยกราบตอบ... ขอบคุณจากใจจริงจ้ะ ... :)))

      ลบ

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!