รักฉันนานๆ นะ

เมื่อช่วงหน้าหนาวของปีที่แล้ว... 

ฉันมีโอกาสไปร่วมงานพิธีมงคลสมรสของเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง

ที่หอประชุมสโมสรทหารอากาศ

เจ้าสาวเป็นแพทย์หญิงผู้อ่อนหวานที่มีรอยยิ้มแก้มบุ๋ม น่ารักอ่ะ

เจ้าบ่าวเป็นนายทหารหนุ่มรูปงาม ตาคม คิ้วเข้ม หุ่นสะโอดสะองซะ... 

เค้าปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับการถ่ายภาพทางอากาศ... ว้าว...

ทั้งสองต่างก็เป็นผู้คงแก่เรียน และตั้งใจทำงาน

ต่างก็เป็นคนดีที่หนึ่งของครอบครัว 

และเป็นที่รักของบรรดาเพื่อนสนิทมิตรสหาย

แต่... ลืมเปิดประตูหัวใจตัวเอง... มั้ง...

ต่างฝ่ายต่างก็รอ... รอคนที่ใช่มาเรื่อยๆ...

จนกระทั่งอายุใกล้ล่วงเลยวัยที่เหมาะสมต่อการเจริญพันธุ์

โดยที่... ต่างก็คิดว่านั่นไม่เป็นปัญหา... สักนิด

หากแต่... ความรู้สึกเหงาๆ มันเกาะกุมหัวใจ... อยู่มิวาย

ฝ่ายหญิงเป็นหลานสาวคนโปรดของคุณย่าผู้สูงวัย

ถ้าไม่ติดเวร เป็นต้องปรี่ไปหาคุณย่า อ้อนได้ราวกับเด็กเล็กๆ 

ฝ่ายชายเป็นพี่คนโต ซึ่งน้องๆ ออกเรือนกันไปหมดแล้ว

รายนี้ก็เช่นกัน หากไม่ต้องบินวนถ่ายภาพเบื้องสูง

เค้าก็มักกลับบ้าน... ไปขลุกอยู่กับคุณแม่เสมอๆ

นอนหนุนตัก ให้คุณแม่ลูบหัวเล่นเย็นใจ... เค้าว่างั้น...

และแล้ววันหนึ่ง เหมือนพระเจ้าจะเมตตา

ประทานเนื้อคู่ที่เหมาะสมมาให้แก่พวกเค้าทั้งคู่

ให้บังเอิญได้มาพบเจอกันที่หน้าโรงหนัง

วันนั้น ต่างฝ่ายต่างก็ถูกเพื่อนๆ คะยั้นคะยอชวนไปดูหนังรักโรม้านซ์

เรื่อง... "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ"

ขณะยืนรอที่หน้าโรงหนัง ก็ได้พบสบตากันอย่างมิคาดฝัน... 

อ๊ะ... หน้าตาท่าทางคล้ายกันมาก... ต่างแค่โทนสีผิวพรรณเท่านั้น

อึ๊ - อือ - อืมห์... อู้วววส์

เป็นอะไรไปแล้วก็ไม่รู้... มันประหม่า หน้าแดงร้อนวูบวาบ

ใจสั่นๆ ทำอะไรไม่ถูก ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อนเลยหนา

วันนั้น ... ดูหนังกันจนจบเรื่อง... แต่ก็หาได้รู้เรื่องไม่...

นั่นคือคำสารภาพของสองคนในงานมงคล... อิอิ

 จากนั้น  นักดนตรีสาวสวย ก็ออกมาขับกล่อมเพลงๆ หนึ่ง

ไพเราะอย่างที่สุด... ลองฟังดูสิ

รักฉันนานนาน  :  ศิลปิน ลานนา คัมมินส์
 

รักฉันนานๆ อย่าพลันเหินห่าง 

อย่าจืดจาง อย่างเมินหมาง จะได้ไหม

ฝากดวงใจคนๆ นึง ที่รักเธอเต็มดวงใจ 

ให้เก็บไว้ อย่าทำร้าย... ได้ไหมเธอ

รักฉันนานๆ บอกกันซักหน่อย 

อย่าปล่อยฉัน ให้เลื่อนลอย ให้คอยเพ้อ 

เก็บไปตรองดูดีๆ ฉันยังคอยฟังคำเธอ 

รอคำนั้นอยู่เสมอ... ตลอดไป

ขอ... ขอเธอเท่านี้ เท่านี้จะพอให้กันได้ไหม

ไม่ต้องจำวันเกิดฉัน ไม่ต้องคอยมีดอกไม้

จะเที่ยวเพลิน จะคบใคร... ไม่ว่าเลย

รักฉันนานๆ บอกกันซักคำ 

บอกกันแล้วอย่าคืนคำ อย่าทำเฉย

หากว่าใจเราตรงกัน อย่าแกล้งให้ทรมานเลย 

โปรดจงเผย คำว่ารัก... ให้ชื่นใจ

ขอ... ขอเธอเท่านี้ เท่านี้จะพอให้กันได้ไหม

ไม่ต้องจำวันเกิดฉัน ไม่ต้องคอยมีดอกไม้

จะเที่ยวเพลิน จะคบใคร... ไม่ว่าเลย

รักฉันนานๆ บอกกันซักคำ 

บอกกันแล้วอย่าคืนคำ อย่าทำเฉย

หากว่าใจเราตรงกัน อย่าแกล้งให้ทรมานเลย 

โปรดจงเผย คำว่ารัก... ให้ชื่นใจ

โปรดจงเผย ว่าจะรัก... ให้นาน ๆ

หลังเลิกงาน... แขกเหรื่อต่างทะยอยออกจากหอประชุมอย่างช้าๆ

เพราะผู้คนมาร่วมเป็นสักขีพยานกันอย่างล้นหลาม...

ฉันขับรถกลับบ้านด้วยรอยยิ้มในหัวใจ

พลอยมีความสุขไปกับพวกเค้าด้วย...

อดนึกไปถึงวันคืนเก่าๆ ของตัวเองมิได้

จริงสิ... วันวิวาห์ของฉัน... เหมือนยังอุ่นๆ อยู่เลยหนา

และเพลงๆ หนึ่ง ... "เรา"... เคยร้องคู่กัน

"รักฉันนานๆ"