วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

เดียวดาย

ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา...
อย่างน้อย... ฉันก้อ... ได้รัก... อย่างเต็มหัวใจ
และเชื่อว่า... ฉันก้อ... ถูกรัก... ด้วยเช่นกัน


ฉัน... ได้พยายามอย่างที่สุดแล้ว...
ที่จะเรียนรู้ชีวิตในแง่มุมต่างๆ...
ด้วยการถอดรหัสบทเรียนอันหลากหลายของชีวิตคู่อื่นๆ
ทั้งที่ประสบความสำเร็จ และ/หรือ ล้มเหลวในการครองคู่
ฉัน... เรียนรู้ และ ทำความเข้าใจกับมันไปเรื่อยๆ
เก็บเกี่ยวทั้งศาสตร์และศิลป์ในการบริหารความรัก
ฉัน... พยายามอย่างเต็มที่แล้วหนา... คนดี
ที่จะรักษา "ความรักของเรา" ให้อยู่กับเราไปนานๆ...
ก่อนที่จะ... ปล่อยมือเธอ... ให้หลุดลอยไป




เดียวดาย - โดย พัณนิดา เศวตาสัย

เดียวดายอาดูรสิ้นสูญแล้วทุกๆ สิ่ง เธอมาทอดทิ้งจากไปจนไกลสุดไกล
จำใจจำทนหม่นหมองเพ้อร้องร่ำไห้ โอ้... ยอดดวงใจแสนเศร้าโศกตรม

จำใจจำฝืนกล้ำกลืนชอกช้ำเหลือเอ่ย เธอทำเมินเฉยห่างเหินทำเมินไม่มอง
ยามใดใจเหงาเฝ้าดูนวลแสงจันทร์ส่อง ใจ... คอยร่ำร้องเรียกหาแต่เธอ

ทอดทิ้ง... ทอดทิ้ง... ฉันไปแสนไกล สุดอาลัยในรักหักหาย
ปวดร้าว... ปวดร้าว... เหลือใจหมองไหม้ หมดเยื่อใยไม่หวนคืนมา...

คอย...คอยหา ตั้งตาคอยเธอคืนกลับ  เธอไปลาลับจากฉันคืนวันผ่านไป
คอยเธอหวนกลับมาเคียงชิดใกล้  ไยเป็นไฉนคอยเก้อ... เดียวดาย

ทอดทิ้ง... ทอดทิ้ง... ฉันไปแสนไกล สุดอาลัยในรักหักหาย
ปวดร้าว... ปวดร้าว... เหลือใจหมองไหม้ หมดเยื่อใยไม่หวนคืนมา...

คอย...คอยหา ตั้งตาคอยเธอคืนกลับ  เธอไปลาลับจากฉันคืนวันผ่านไป
คอยเธอหวนกลับมาเคียงชิดใกล้  ไยเป็นไฉนคอยเก้อ... เดียวดาย
ไยเป็นไฉนคอยเก้อ... .... ... เดียว... ดาย

ใช่แล้ว... นี่แหละ... ฉัน
ยอมที่จะอยู่อย่างเดียวดายในบ่อน้ำตา
ดีกว่าให้คนอื่นต้องมาร้องไห้... เพราะฉัน





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!