เช้านี้อากาศกำลังดี ได้ไอฝนที่พรมลงมาพอเป็นพิธีเมื่อก่อนฟ้าสาง พอให้ต้นไม้ใบหญ้าสดสะอื้นขึ้นนิดหน่อย... แล้วเพื่อนคนสวยก็ส่งภาพกบแหร่มๆ มาให้ยล ทำให้คิดถึงเรื่องราวบางอย่าง...
นั่นคือ "การจุมพิต"
นานมาแล้ว ฉันเคยอ่านเจอแว้บๆ ว่ามีการทดลองเกี่ยวกับพฤติกรรมและความรู้สึกของมนุษย์ ประมาณว่าให้หญิงสาวผู้สมัครใจถูกทดสอบทาลิปสติกแล้วให้จูบกับนายแบบสุดหล่อ ที่นั่งส่งสายตาปิ๊งๆๆๆ... สาวๆ เห็นแล้วก็ยิ้มแก้มปริ ไม่มีปฎิเสธเลยสักคน... แต่ขอโทษที ก่อนถึงตอนจูบจริง บรรดาสาวๆ ต้องถูกปิดตาสนิททั้งสอง ขณะที่มีการสลับตัวนำลิงชิมแพนซีมานั่งแทนที่นายแบบ... อืมห์ เป็นใครๆ ก็เนาะ นาทีนั้นหญิงสาวแต่ละคนคงฝันหวานพิลึกล่ะ แถมแอบขอบคุณที่อุตส่าห์ปิดตาให้เพื่อลดความสะเทิ้นอาย... นึกไม่ถึงสินะว่าจะทำกันได้ถึงขนาดนี้...
พอจูบเสร็จ... บางรายให้ข้อมูลว่ารู้สึกดีมากๆ ทีได้ประทับรอยจูบไปเมื่อสักครู่... เง้อๆ สาวเจ้าช่างไม่รู้ตัวเอาเสียเลยว่าได้จูบกับคุณลิงจ๋อ... ป้าด... ยังดีนะที่ไม่ได้โอบกอดด้วย... บรื๋ยส์!
นี่ก็แสดงว่า การประทับรอยจุมพิตนั้น ขนาด ลีลา ไม่มีความหมายงั้นรึ... หรือว่ามันขึ้นอยู่กับจินตนาการและความพอใจเป็นที่ตั้ง โดยเฉพาะรูปกายของนายแบบที่ได้เห็นก่อนจูบ... ๕๕๕+
นับแต่นี้ต่อไป... กรุณาเปิดตาจูบด้วย นะจ๊ะ นะ... ทุกคน
เพื่อความชัดเจน เพื่อขจัดการปรุงแต่งและเพื่อ... เพื่อ... ไม่รู้แฮะ... แล้วแต่สิ... อิอิ
และอย่าได้ทึกทักว่านี่เป็นปากใครเข้าล่ะ... ไม่ใช่ซะหน่อย... เอิ๊กส์ๆ...
<< จรุ๊ฟส์ๆ >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!