กาลครั้งหนึ่งที่ตรงนี้

วันนี้อารมณ์แจ่มใสมันหายไปไหนนะ อยากจะเขียนเรื่องราวดีๆ ที่เมื่อใครได้อ่านแล้วยิ้มแก้มปริ... ใจจริงอยากขี่รถเครื่องไปนั่งที่ท่าน้ำเจ้าพระยา เพื่อสร้างอารมณ์สุนทรีย์ซะหน่อย แต่ก็ไม่กล้าทำเช่นนั้น ด้วยความเป็นห่วงอีกคนที่ควรต้องดูแลอย่างใกล้ชิด...

สองสามวันมานี้อากาศอบอ้าวจัง แม้ว่าแสงแดดจะไม่แผดเปรี้ยงเช่นเคย... เมื่อวานซืนมีฝนกระหน่ำมาได้สักพักก็หายเงียบไป แต่ยังมีข่าวพายุฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้นที่นั่นที่นู่น ถล่มบ้านเรือนเสียหาย ผู้คนบาดเจ็บไม่น้อย น่าสงสารจัง... ชวนให้นึกถึงสมัยเป็นเด็ก ฉันเคยเจอลมพายุต่อหน้าต่อตาครั้งหนึ่ง... จู่ๆ ลมก็เริ่มพัดวน หอบหิ้วเอาข้าวของชิ้นเล็กชิ้นน้อยหมุนคว้างขึ้นไปกลางอากาศ รวมทั้งแม่ไก่และลูกเจี๊ยบกว่าสิบตัวด้วย (แถวบ้านเรียกว่า 'ลมบ้าหมู') ไม่นานนักฝนก็ตกหนักและมีลูกเห็บหล่นกราวลงมา ก้อนโตเท่ามะนาวลูกใหญ่ๆ ฟ้าก็คำรามลั่นเปรี๊ยะเปรี้ยงตลอดเวลา มันช่างน่ากลัวเป็นที่สุด วิ่งหลบกันอลหม่าน... บ้านเรือนหลังเล็กๆ พังเสียหายไปหลายหลัง และวันนั้นเอง เพื่อนคนหนึ่งถูกต้นมะละกอล้มทับคาที...  เศร้าเลย...

อ้าว... กลายเป็นบทเรื่องโศกไปซะแระ เง้อ... เปลี่ยนพล็อตแทบไม่ทัน...

งั้นเอางี้... สำหรับคนที่หัวใจกำลังเบ่งบานเป็นสีชมพูอ่ะจ้ะ... ก็อยากมีส่วนช่วยลุ้นช่วยเชียร์ทุกคนทุกคู่ให้สมหวังในรักและพบแต่ความสุขสดชื่นตลอดไป... เพราะ ความรัก คือพลังยิ่งใหญ่ที่จะผลักดันให้ผู้มีใจรักไขว่คว้ามาซึ่งความสำเร็จของฝั่งฝัน แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับปัญหาอุปสรรคอย่างใหญ่หลวงใดๆ ก็ตาม... จริงมะ?

กาลครั้งหนึ่งความรัก  :  สุเมธแอนเดอะปั๋ง

ฉันไม่คิดว่าฉันจะรู้  ว่าคนเรานี้เกิดมีความรักอย่างไรกัน
ราวกับเป็นดั่งเช่นนิทาน เรื่องราวเล่าขานว่ากาลครั้งหนึ่งวันนั้น

เริ่มจากคนสองคนที่เดินเข้ามาสบตาต่อกัน
สบตาประสานจิตใจ เกิดเป็นความหมายต่อกัน อยากอยู่ใกล้ชิดผูกพันกันเรื่อยไป
เกิดเป็นความรัก... ขึ้นในหัวใจ

ฉันไม่คิดว่าฉันจะรู้ ว่าใจของฉัน เกิดมีความรักเธอเมื่อใด
รู้แต่เพียงว่าจำภาพเธอขึ้นใจ จดจำเธอไว้เมื่อกาลครั้งที่เจอกัน

* พบว่าลมหายใจเข้าออก ฉันมีเธอมีแต่เธอเท่านั้น
หลับตาก็เห็นหน้าเธอ เร่งวันให้พบหน้ากัน อยากอยู่ใกล้ชิดผูกพันกันเรื่อยไป
เกิดเป็นความรัก.... ให้เธอทั้งใจ*

หากเธอนั้นต้องการจะถาม ยากจะหาถ้อยคำอธิบาย
มันเกิดขึ้นที่หัวใจ บอกเธอได้แค่นี้.....

(ซ้ำ *...*)

เกิดเป็นความรัก ที่ในหัวใจ
ไม่มีเหตุผล นี่คือหัวใจ... นี่ คือหัวใจ

เมื่อใดก็ตาม ที่คุณรู้สึกทุกข์ ท้อ... ฉันอยู่ตรงนี้

เมื่อใดที่คุณเหงา หนาวหรือเหนื่อย... ฉันอยู่นี่

เมื่อคุณสมหวังและปลาบปลื้มสุดๆ... ฉันก็ยินดี

คุณจะยิ้มหรือร้องไห้ สุขทุกข์เช่นไร... ฉันก็จะยังอยู่ที่ตรงนี้ ตลอดไป