ในซอยบ้านฉัน มิตรภาพของเพื่อนบ้านอยู่ในเกณฑ์ดีเยี่ยม พึ่งพาอาศัยกันได้ดุจญาติใกล้ชิดมาตั้งแต่แรก บ้านใครทำกับข้าวสูตรเด็ดต้องทำเยอะๆ ตักแบ่งปันกันกินเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ บ้านไหนไม่ค่อยทำครัวก็มักมีของฝากหรือผลไม้มาแจมเสมอๆ... ค่ำนี้ มีนัดจัดปาตี้ฉลองวันเกิด... อิอิ มีหลายคนเกิดอยากจะกินหมี่โคราช... ซะงั้น... ได้เล้ย ย ย ย...
น้องข้างบ้าน อนุเคราะห์พาฉันไปตลาดหน้าโรงพยาบาลนู่น... ที่นั่นมีอะไรให้เลือกหลายอย่าง โดยเฉพาะถั่งอกสดอ้วนๆ แห้งๆ ซึ่งตลาดใกล้ๆ บ้านมีแต่แบบยาวๆ แช่น้ำจนชุ่ม ไม่น่าซื้อ...
เข้าเรื่องเลยดีกว่าเด๋วยาว... วัตถุดิบทั้งหลายที่เตรียมไว้เสร็จตั้งแต่บ่าย ได้แก่
เนื้อหมูหั่นเป็นชิ้นบางๆ หรือจะให้ทางร้านช่วยสไลด์เป็นชิ้นเล็กๆ ก็ไม่ว่ากัน
หอมแดง และกระเทียมสด ปอกเปลือก สับหยาบๆ
พริกแห่งคั่วป่น ฉันคั่วไฟอ่อนๆ ในหม้อดิน บดด้วยเครื่อง หอม... ฮัดชิ้วววส์...
เครื่องปรุงรสมีน้ำมันหอย ซอสผัด เต้าเจี้ยว ซีอิ๊วดำหวาน น้ำตาลปี๊บ
น้ำมะขามเปียก
ถั่วงอกสด และต้นหอม ล้างน้ำหลายๆ ครั้งให้แน่ใจในความสะอาด...
(ฉันใส่กุยช่ายไปด้วย เพราะพี่ชายชอบกินจ้ะ)
เส้นหมี่โคราช หน้าตาคล้ายก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กแต่เส้นจะแบนๆ กว้างกว่าหน่อย และแห้งสนิท
ยี่ห้อนี้ ผลิตจากหมู่บ้านของฉันเอง... เส้นเหนียวหนุ่ม ผัดแล้วไม่ขาดไม่ยุ่ย
ก่อนผัด ต้องนำเส้นหมี่แช่น้ำแค่ให้พอนิ่ม แล้วพักในกระชอนให้สะเด็ดน้ำ
หกโมงเย็น ใกล้เวลานัดหม่ำ... ฉันนำกระทะตั้งไฟ เทน้ำมันพืชลงไป
พอน้ำมันร้อนใส่กระเทียมกับหอมแดงลงผัดให้เหลืองและส่งกลิ่นหอม
ใส่เนื้อหมูลงไป ผัดให้พอเปลี่ยนสี
ราไฟอ่อน... ใส่เต้าเจี้ยว น้ำมันหอย น้ำตาลปี๊บ ซอส ซีอิ๊วดำ พริกป่น น้ำมะขามเปียก
คนโบราณมักใส่ปลาฉลาดป่นลงไปด้วยด้วย คงจะหอมน่าทาน
แต่ฉันหาไม่ได้ ว่ากันว่าราคาแพงด้วยหละ เลยต้องข้ามไปก่อง
เร่งไฟแล้วผัดให้เข้ากันดี... หอม-ฮ้อม-ฮ๋อม.... ฮื้อ อ อ อ... ฮัดเช้ยยยส์...
เติมน้ำสะอาดลงไปจนท่วมประมาณนี้...
พอเดือด ชิมรสตามชอบ ปรุงเพิ่มได้ตามอำเภอใจนะ
พอเดือด ชิมรสตามชอบ ปรุงเพิ่มได้ตามอำเภอใจนะ
ถ้าต้องการให้สีเข้มสวยก็เติมซีอิ๊วดำหวาน
รสชาดของหมี่โคราชจะต้องเข้มข้น ออกเค็มหวานเผ็ดซ่อนเปรี้ยว
เมื่อตักเสิร์ฟก็ไม่ต้องปรุงรสใดๆ เพิ่มเลย... ชมลูกเดว... อิอิ
รสชาดของหมี่โคราชจะต้องเข้มข้น ออกเค็มหวานเผ็ดซ่อนเปรี้ยว
เมื่อตักเสิร์ฟก็ไม่ต้องปรุงรสใดๆ เพิ่มเลย... ชมลูกเดว... อิอิ
พอชิมรสชาดได้ที่แล้ว ทีนี้ก็ใส่เส้นหมี่ได้ แรกๆ จะต้องมีน้ำเยอะแบบนี้ เส้นถึงจะนุ่มอร่อยจ้ะ
พอน้ำงวด ก็ใส่ผักลงไป เริ่งไฟแรง ผัดเร็วๆ ให้เข้ากัน
ใส่ถาดพร้อมเสิร์ฟ... โรยผักสดให้สวยงาม... ทานร้อนๆ
อาหย่อยอย่าบอกใคร... จริ๊งๆ!
<< พุงกางแน่ๆ งานนี้ >>
ถ้าไม่อยากผอม... ย้ายมาอยู่ซอยบ้านฉันได้เลยจ้ะ... เอิ๊กส์ๆ...
ว้าว เชฟกะทะเหล็ก แสดงฝีมือเต็มเหนี่ยว มื้อนี้ปลอดผงชูรส แต่แอบโรยผงเสน่ห์ เข้าแล้ว..ว่าแต่เส้นหมี่ยังพอเหลือให้ชิมบ้างป่ะ..แล้วจะบอกให้ว่าเสน่ห์..แร็ง..หรือ ร้างหรือร่วง อิอิ
ตอบลบความเอื้อเฝื้อ เผื่อแผ่ ความมีน้ำใจ หาได้ยากสำหรับสังคมเมือง น่าดีใจจังค่ะ มิตรภาพที่เกิดจากความจริงใจ สร้างความสุขใจในการอยู่ร่วมกัน ถึงแม้จะเป็นกลุ่มเล็กๆก็ตาม โครงการฝากบ้านกับตำรวจคงไม่ต้องใช้สำหรับซอยนี้..ว่ามะ
อืมห์... น่าอิจฉาล่ะเซ้... อิอิ
ลบอืมห์ ลึกๆ อิจฉ์ เล็กๆไม่มากมายจนทุรนทุราย อิอิ
ตอบลบฮ่าๆๆ...
ลบ