วันศุกร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ไม่ใช่ไม่รัก



ใกล้วันวาเลนไทน์เข้ามาทุกทีแล้ว... ยามนี้ ผู้คนในวัยหนุ่มสาวหรือล่วงพ้นวัยดังกล่าวมาแล้วแต่ยังครองตัวเป็นโสดโดดเดี่ยวมานาน ก็คงชะเง้อคอยว่าเมื่อไหร่หนอเทพคิวปิดจะง้างศรรักปักทรวงให้อย่างคนอื่นเค้าซะที... ส่วนใครที่ปิ๊งๆ เข้าแล้ว ก็คงเฝ้านับถอยหลังรอฉลองเทศกาลอันแสนพิเศษกับคนรักอย่างสวีทหวานแหวว... '14 กุมภาพันธ์'



ก่อนหน้านี้ คงพอจำกันได้ มีคดีฆาตกรรมคู่รักที่แสนโหดร้ายทารุณหลายคู่ และยังเคยนำไปสร้างเป็นภาพยนต์ ซึ่งฉันไม่กล้าดู กลัวๆ... ไม่ชอบเลยแหละเรื่องการทะเลาะเบาะแว้ง มันจะอะไรกันนักหนา... เฮ้อ... ว่ากันตามจริง คนสองคนรักกัน เมื่อได้อยู่ร่วมชีวิตด้วยกันก็น่าจะเป็นที่สุดของความสุขแล้ว แต่พอระยะหลังๆ ความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างก็เริ่มฉายชัดขึ้น บ่อยครั้งเข้าก็กลายเป็นทนกันไม่ได้ แถมยังไม่ยอมเสียคนเคยรักให้ใครอีกต่างหาก แม้ว่าความรู้สึกรักมันจะติดลบไปแล้วก็ตาม... เอ๊ะ ยังไง?


เรื่องของเรื่อง มูลเหตุที่ทำให้ความรักหวานฉ่ำต้องล่มสลายลงอย่างไม่เป็นท่านั้น มาได้จากหลายสาเหตุ เบื้องต้นเลยมันคือความโกรธ เมื่อใดก็ตามที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดแสดงอาการโกรธเกรี้ยวแบบไม่ระงับยับยั้ง ทั้งสีหน้าท่าทาง แววตา น้ำเสียง ตลอดจนถ้อยคำที่พร่างพรูออกมาจากปาก ล้วนทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ ไม่ยินดีจะรับฟัง อาจทำให้อารมณ์คุกรุ่นจนกล้าโต้กลับอย่างเผ็ดร้อนยิ่งกว่า... ยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ไปกว่าเดิม... บางคนชอบยั่ว ชอบบ่น ชอบสั่ง ชอบตำหนิ ขี้ระแวง ขี้เหนียว ขี้เกียจ ฯลฯ เหล้านี้ก็เป็นนิสัยอันน่าเบื่อหน่าย พลอยทำให้ไม่อยากอยู่ใกล้ๆ ต้องหมั่นหาโอกาสออกไปสูดโอโซนนอกบ้านบ่อยๆ... 


ขึ้นชื่อว่าชีวิตคู่ ไม่ว่าจะเริ่มต้นจากความรักความเข้าใจกันกี่มากน้อย... เมื่อได้ร่วมชีวิตราวกับเป็นคนๆ เดียวกันแล้ว ล้วนต้องผ่านบททดสอบความอดทนต่อสิ่งที่ไม่ชื่นชอบทั้งนั้น... ใครที่สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ ก็จะรับมือกับปัญหาใหญ่น้อยได้ ข้ามผ่านเรื่องราวต่างๆ ได้ง่ายๆ เกิดเป็นประสบการณ์ชีวิตที่มีคุณค่าต่อความทรงจำ ส่งผลให้ความรักงอกงามเติบโตไปได้เรื่อยๆ และมีภูมิคุ้มกันชีวิตคู่มากขึ้น ตราบเท่าที่ไม่มีมือที่สามเข้ามายุ่งวุ่นวาย...


สำหรับชีวิตคู่ของฉัน แม้ใครจะมองว่าคู่ของเรามีข้อเสียในเรื่องนั้นเรื่องนี้... แต่เราก็ยังรักกัน และเราเป็นคนดีที่หนึ่งของกันและกันเสมอ... อาจมีบ้าง ที่ต่างฝ่ายต่างมีแง่งอนให้กัน แต่ไม่เคยรุนแรง ไม่เคยโต้เถียงขึ้นเสียงดัง... เพราะฉันยอมทุกอย่าง โดยเฉพาะ ยอมรับฟังแล้วนิ่ง ไม่โต้ตอบ... บางครั้งก็ยอมที่จะเอ่ยคำขอโทษทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิด... และบางครั้งเค้าก็ยอมเป็นคนตาบอด หูหนวกต่อเรื่องราวที่เขารับไม่ได้จากฉัน... อิอิ... นั่นทำให้เรายังคงถนอมรักษาความรักเอาไว้ได้...


คุณๆ ล่ะ กำหนดนิยามความรักไว้เช่นไรกันบ้าง... แน่นอนว่า มันอาจไม่เป็นไปอย่างที่ประสงค์ทั้งหมดหรอก... ดูสิ บางคู่ยังไม่ทันจะได้วางแผนแต่งงานก็ทะเลาะกันเป็นประจำไปเสียแล้ว... บางคู่อาจดูสวีทหวานแหววจนเป็นที่น่าอิจฉาแต่ก็ไม่ยอมลงเอยกันซะที... บางคู่อาจดูเฉยชาห่างเหินต่อกันแต่กลับมีลูกดกหัวปีท้ายปี... และบางคู่อยู่กันไม่ทันเท่าไหร่ฟ้าก็แกล้งลงโทษให้พรากจากกันซะงั้น... ยังไงก็แล้วแต่ ความรัก ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิตที่เมื่อขาดไปแล้วจะต้องถึงกับขาดใจ... จำไว้นะ



รัก มันคือ การเติมเต็ม การเสียสละ การดูแลและปกป้อง... ฯลฯ 
โปรดอย่าคิดว่ารักของคุณจะเหมือนหรือตรงข้ามกับใครเค้า
ตราบเท่าที่คุณยังไม่ได้สัมผัสรักด้วยหัวใจของคุณเอง... นะจ๊ะ นะ


ถ้าหากไม่รัก : ศิลปิน: โรส ศิรินทิพย์ หาญประดิษฐ์
อัลบั้ม: เพลงประกอบละคร 4 หัวใจแห่งขุนเขา

สายตาที่มองฉัน  ฟ้องว่าใจเธอคิดว่าฉันมากวนใจ
ไม่เคยเข้าใจกันสักที  ในความหมายที่ทำไป ว่ามันคือความจริงใจ 
จากบางคนที่รักเธอ  คนที่เธอไม่เคยคิดอะไร 
ถ้าหากไม่รัก จะทำอย่างนั้นทำไม จะคอยทุ่มเทอย่างนั้นไปเพื่อใคร 
ไม่ใช่เธอหรอกเหรอ  ถ้าหากไม่รัก จะมาทำไมให้เจอ 
เหตุผลข้อเดียวสำหรับฉันคือรักเธอ อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอเข้าใจ 
แม้เธอไม่เคยรู้  ฉันก็จะรอจนกว่าฟ้าจะดลใจ 
ให้เธอเปลี่ยนแปลงในท่าที  และมีฉันข้างในใจ ไม่ใช่คนอื่นคนไกล 
อย่างตอนนี้ที่ฉันเป็น  ทำอะไรก็ดูไม่เข้าตา 
ถ้าหากไม่รัก จะทำอย่างนั้นทำไม จะคอยทุ่มเทอย่างนั้นไปเพื่อใคร 
ไม่ใช่เธอหรอกเหรอ  ถ้าหากไม่รัก จะมาทำไมให้เจอ 
เหตุผลข้อเดียวสำหรับฉันคือรักเธอ  อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอเข้าใจ 
ถ้าหากไม่รัก จะทำอย่างนั้นทำไม จะคอยทุ่มเทอย่างนั้นไปเพื่อใคร 
ไม่ใช่เธอหรอกเหรอ  ถ้าหากไม่รัก จะมาทำไมให้เจอ เหตุผลข้อเดียวสำหรับฉันคือรักเธอ 
อยากให้เธอรู้ อยากให้เธอเข้าใจ



5 ความคิดเห็น:

  1. จร้า จร้า จะจำไว้ จะจำให้ขึ้นใจ ว่าขาดรักนั้นไม่ตาย แต่ไม่ลองไม่รู้ ในเรื่องของความรักนั้น...ขอปล่อยไปตามยถากรรมละค่ะ ไม่ขอดิ้นรน เวลาที่เหลือ (น้อย) คงทำสิ่งที่ชอบๆ แล้วมีความสุขอยู่กะความพอเพียง ชาตินี้ไม่ครบรสก็ไม่เสียใจหรือเสียดาย..ร๊อก อิอิ ( ปล๊าว ไม่ได้ปลอบใจตนเอง จริ๊ง)
    เก่งมากๆ หญิงเอวบางร่างอ้อนแอ้น สามารถประคับประครองชีวิตคู่ ฟันฝ่าอุปสรรคมาจนถึงปัจจุบันโดยใช้หลักจิตวิทยา หลักทางศาสนา และหลักอื่นอีกมากมาย เยี่ยมค่ะ
    (^_^)....konchon

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. โวะ คิดไปไกลแท้... เขียนบล็อกเองเลยมั้ย... จะรออ่านบ้าง... นะ นะ

      ลบ
    2. คริ คริ มิบังอาจ..มิสามารถ สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือการอ่าน ส่วนงานเขียนนั้นริบหรี่ ค่ะ

      ลบ
  2. ความรักเอย....เจ้าลอยลมมาหรือรัย มาดลจิตมาดลใจเสน่หา หาทางเข้ามะเจอ เกลียดเจงๆๆวันวาเลนไทน์ ขาดคุ่ขาดรัก แงๆๆๆ

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. อ้าว... ยังทำเป็นเลือกมากอยู่อีกทะมายเล๊า... เง้อ

      ลบ

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!