ไม่ร้องไห้ ใช่ว่าไม่เจ็บ

"คาริล ยิบราน"

เจ้าของนามท่านนี้ ฉันไม่รู้จักดอก แต่ว่าคำคมของท่าน สะดุดใจยิ่งนัก... ท่านเขียนเอาไว้ว่า...

"เงิน ก็เหมือนความรัก มันจะฆ่าคนที่ยึดติดกับมันไปอย่างช้าๆ และสร้างความเจ็บปวดอย่างมากมาย แต่จะสร้างความมีชีวิตชีวาให้กับคนที่เพียงพอและเดินเคียงข้างไปกับมัน"

เดาเอาว่าประสบการณ์ชีวิตของท่าน คงผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างโชกโชนพอที่จะเข้าใจอำนาจเด็ดขาดของเงินและความรักได้เป็นอย่างดี ถึงได้สรุปคำคมไว้อย่างโดนใจเช่นนี้...

ใช่เลย ทุกชีวิต ไม่มีใครหลีกเลี่ยงการใช้เงินไปได้ รวมทั้งเรื่องราวของความรักด้วย... ได้เจอะเจอกันแทบทุกผู้ทุกคนเลยทีเดียวในหลากหลายรูปแบบ... ยิ่งใครรักมาก ยิ่งยึดถือมาก ก็จะยิ่งทุกข์มาก... จริง ซะด้วยซี... ผิดไปจากปรัชญาชีวิตของท่านคาริล ซะเมื่อไหร่...

อันว่าความยึดถือ หาได้มีตัวตนปรากฏอย่างชัดเจนไม่ มันอยู่ในใจเสมอ... ใจเราเองคิดๆๆ... คิดอยู่ตลอดเวลาว่าของๆ ข้าใครอย่าแหยม... ประมาณนั้นเลยทีเดียว

เจ้า "ความรัก" นี่ก็กระไร โหยหากันดีนัก บ่อยครั้งที่มันออกฤทธิ์ร้ายกาจซะจนแทบไม่อยากอยู่เป็นผู้เป็นคน... เง้อ

ยิ่งกว่าเสียใจ  :  พันซ์

ทุกครั้งที่ได้ยินได้ฟังถ้อยคำบาดอารมณ์ แม้จะเตือนสติตัวเองอยู่ว่า "ได้ยินหนอ-ได้ยินหนอ"  และเข้าใจดีว่าคำพูดจากปากของผู้พูดเป็นรูป-นามที่จบสิ้นไปแล้วเพียงชั่วนาทีสั้นๆ เท่านั้น หากแต่มันส่งผลกระทบต่อสภาวะจิตใจ-ความรู้สึกของคนฟังอย่างที่สุด อย่าให้ต้องเอ่ยปากเล่าแจ้งแถลงไขเลยหนา... มันยากเกินบรรยายแล้วจริงๆ... 

อืมห์! บาดอารมณ์นักงั้นรึ

ล้างตามันซะบ้าง จะเป็นไรไป

ใจจะได้สะอาด... วิ้งๆ!

ดีเหมือนกันแฮะ