อ๊ะ... ไม่ต้องตอบฉันหรอก... ใช่ว่าอยากรู้จริงๆ... ซะที่ไหนกัน... ฉันเพียงแค่อยากชี้ชวนให้คุณทบทวนตัวเองซักหน่อย... ว่ายังมีเวลาเอ้อระเหยกับพฤติกรรมการกินอยู่หลับนอน เอ๊ย นอนหลับ... แบบเดิมๆ ได้อีกนานแค่ไหน... เท่านั้น
วันนี้... ตอนนี้... สุขภาพของคุณเป็นอย่างไรกันบ้าง?... แข็งแรงดีอยู่ไหม?... ยังไง?... พ่อกะแม่ ของคุณล่ะ ท่านทั้งสองแข็งแรงดีหรือเปล่า... มีปัญหาสุขภาพหรือเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังที่ต้องไปพบหมอตามนัด เจาะเลือดเป็นประจำหรือไม่?... นับจากวันนี้... ไปข้างหน้าอีกซัก 10 ปี, 20 ปี, 30 ปี, 40 ปี หรือจนกว่าคุณ จะกลับบ้านเก่า... คุณจะมีสภาพเป็นอย่างไร?... เคยคิดกันบ้างไหม?... จะมีสุขภาพพอๆ กับใครบ้างในตอนนี้ ที่คุณพอจะนึกภาพออกในหัว... จะยังฟิตเปรี๊ยะหรือว่ายักแย่ยักยัน แค่ไหน?... อืมห์... มันก็น่าคิด เนอะ
สำหรับฉัน... เมื่อวันที่ฉันนอนซม ทนทรมานกับพิษบาดแผลผ่าตัดที่หัวเข่า... ฉันกลัวขึ้นมาจับจิต... กลัวความพิการซึ่งต้องกลายเป็นภาระให้คนอื่นๆ ต้องลำบาก... ฉันคนนี้ เคยแต่ช่วยเหลือคนอื่นตลอดมา... คงทำใจให้ยอมรับสภาพเช่นนั้นได้ลำบาก... นับจากนั้นเป็นต้นมา... ฉันจึงใส่ใจกับเรื่องสุขภาพมากขึ้น... บอกตัวเองเสมอว่าจะอ้วนมากไม่ได้เด็ดขาด... อย่างน้อยๆ ต้องไม่ให้เข่าข้างที่ยังดีอยู่ ต้องแบกรับน้ำหนักจนชำรุดไปก่อนเวลาอันควร... ฉันชั่งน้ำหนักตัวทุกเช้า-ค่ำ... เพื่อปะเมินว่า รับเข้ากับเอาออก สมดุลย์ดีหรือเปล่า... ไม่สนใจขรี้ปากใคร ซะหล่ะ...
คุณล่ะ... อย่าเอาแต่ส่องกระจกวิเศษกันอยู่เลย... มาตรฐานของแม่มดใช้ไม่ได้ดอกหนา... มาตรฐานของสายตาและความรู้สึกของคนใกล้คนไกล ก็เช่นกัน... อิอิ
วันนี้... เพื่อให้เพื่อนๆ ตระหนักถึงความสำคัญในการใส่ใจปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ... อย่างจริงๆ จังๆ... ฉันขอเล่าเรื่องราวที่น่าสนใจของท่านอดีตประธานาธิบดี บิล คลินตัน ดีกว่า นะ นะ
วันนี้... ตอนนี้... สุขภาพของคุณเป็นอย่างไรกันบ้าง?... แข็งแรงดีอยู่ไหม?... ยังไง?... พ่อกะแม่ ของคุณล่ะ ท่านทั้งสองแข็งแรงดีหรือเปล่า... มีปัญหาสุขภาพหรือเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังที่ต้องไปพบหมอตามนัด เจาะเลือดเป็นประจำหรือไม่?... นับจากวันนี้... ไปข้างหน้าอีกซัก 10 ปี, 20 ปี, 30 ปี, 40 ปี หรือจนกว่าคุณ จะกลับบ้านเก่า... คุณจะมีสภาพเป็นอย่างไร?... เคยคิดกันบ้างไหม?... จะมีสุขภาพพอๆ กับใครบ้างในตอนนี้ ที่คุณพอจะนึกภาพออกในหัว... จะยังฟิตเปรี๊ยะหรือว่ายักแย่ยักยัน แค่ไหน?... อืมห์... มันก็น่าคิด เนอะ
สำหรับฉัน... เมื่อวันที่ฉันนอนซม ทนทรมานกับพิษบาดแผลผ่าตัดที่หัวเข่า... ฉันกลัวขึ้นมาจับจิต... กลัวความพิการซึ่งต้องกลายเป็นภาระให้คนอื่นๆ ต้องลำบาก... ฉันคนนี้ เคยแต่ช่วยเหลือคนอื่นตลอดมา... คงทำใจให้ยอมรับสภาพเช่นนั้นได้ลำบาก... นับจากนั้นเป็นต้นมา... ฉันจึงใส่ใจกับเรื่องสุขภาพมากขึ้น... บอกตัวเองเสมอว่าจะอ้วนมากไม่ได้เด็ดขาด... อย่างน้อยๆ ต้องไม่ให้เข่าข้างที่ยังดีอยู่ ต้องแบกรับน้ำหนักจนชำรุดไปก่อนเวลาอันควร... ฉันชั่งน้ำหนักตัวทุกเช้า-ค่ำ... เพื่อปะเมินว่า รับเข้ากับเอาออก สมดุลย์ดีหรือเปล่า... ไม่สนใจขรี้ปากใคร ซะหล่ะ...
คุณล่ะ... อย่าเอาแต่ส่องกระจกวิเศษกันอยู่เลย... มาตรฐานของแม่มดใช้ไม่ได้ดอกหนา... มาตรฐานของสายตาและความรู้สึกของคนใกล้คนไกล ก็เช่นกัน... อิอิ
วันนี้... เพื่อให้เพื่อนๆ ตระหนักถึงความสำคัญในการใส่ใจปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสุขภาพ... อย่างจริงๆ จังๆ... ฉันขอเล่าเรื่องราวที่น่าสนใจของท่านอดีตประธานาธิบดี บิล คลินตัน ดีกว่า นะ นะ
"ผมจึงตัดสินใจว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องเปลี่ยนพฤติกรรมเสียที และวันนี้ ผลการตรวจเลือดทุกอย่างของผมออกมาดีหมด สุขภาพก็แข็งแรง และเชื่อหรือไม่ว่าการที่เรารับประทานมังสวิรัติ มันทำให้ผมรูสึกว่าตัวเองสุขภาพดีขึ้นมากๆ มีพละกำลังมากขึ้นด้วย" ท่านสรุปให้ฟังหลังจากเข้ารับการผ่าตัดได้ไม่นาน... ในวันนั้น ท่านสามารถลดน้ำหนักลงไปได้แล้วกว่า 24 ปอนด์... สามารถทานอาหารที่ครั้งหนึ่งเคยปฏิเสธมาตลอดชีวิต คือ เต้าหู้และนมถั่วเหลือง... ท่านจริงจังกับการทานมังสวิรัติมากขึ้นนับตั้งแต่ปี 2010 เป็นต้นมา... และมีผู้คนไม่น้อย ได้รับนแรงบันดาลใจจากแนวทางนี้ของท่าน...
ฉันหวังว่า คุณๆ ก็คงจะได้รับแรงบันดาลใจ... ลุกขึ้นมาปฏิรูปพฤติกรรมสุขภาพของตัวเองด้วยเช่นกัน... เพื่อป้องกันมิให้เกิดอาการป่วยจนต้องถึงมีดหมอ... เหมือนท่านผู้นี้...
ฉันหวังว่า คุณๆ ก็คงจะได้รับแรงบันดาลใจ... ลุกขึ้นมาปฏิรูปพฤติกรรมสุขภาพของตัวเองด้วยเช่นกัน... เพื่อป้องกันมิให้เกิดอาการป่วยจนต้องถึงมีดหมอ... เหมือนท่านผู้นี้...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!