"ถ้าบุคคลไม่มีมิตรสหายเสมอหรือดีกว่าตน... พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด... ฉะนั้น"
ฉันอ่านเจอคำสอนสมัยโบราณ เปรียบเปรยไว้เช่นนั้น
คงเป็นเพราะคุ้นเคยกับแรดอินเดียที่มีนอเดียว
และมันสามารถใช้ชีวิตอยู่ในป่าตามลำพังได้
ชีวิตที่ไร้คู่ ไม่ได้แปลว่ามีปัญหาใดๆ... หากเจ้าตัวเขามีความรู้-ความสามารถ เพียงพอที่จะเลี้ยงชีพได้ เป็นที่พึ่งแห่งตนได้อย่างสบายๆ... ไม่น่าจะต้องมีใครเป็นทุกข์เดือดร้อนไปกับเขาด้วย... ทุกคนสามารถรักตัวเองได้ ใส่ใจดูแลตัวเองได้ มีความสุขตามวิถีของตัวเอง มีอิสระเสรีภาพอย่างเปี่ยมล้น... ทั้งยังมีเวลามากพอที่จะไปไหนมาไหนตามอำเภอใจปรารถนา... จะไปปฏิบัติธรรม ไปทำธุระ พบปะเพื่อนฝูง หรือไปสร้างคุณประโยชน์ต่อส่วนรวมที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร... ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง กังวลกับภาระหน้าที่ต่อครอบครัว... อืมห์... ใช่เลย...
สัปดาห์ก่อน... ฉันจำเป็นต้องปฏิเสธที่จะไปงานศพพี่ชายของเพื่อนคนหนึ่ง...
พร้อมเอ่ยคำขอโทษอย่างจริงใจ และฝากเพื่อนอีกคนให้ช่วยจัดการเรื่องหรีดตามธรรมเนียม...
เพื่อนคนนี้บ้านอยู่ไกลมากทีเดียว ห่างจากบ้านเกิดฉันราวหกสิบกิโลเห็นจะได้ การเดินทางต้องใช้รถกระบะหรือมอเตอร์ไซค์ หากไม่มีก็จะไปมาลำบาก... ถ้าฉันไปร่วมงานครั้งนี้... แน่นอนว่าคงต้องขอตัวกลับก่อน... และคงต้องขอรบกวนให้เพื่อนสักคนช่วยออกมาส่งอยู่ดี ด้วยไม่คุ้นเคยกับการนอนค้างคืนบ้านใครอื่น... ฉันบอกเพื่อนว่าต้องอยู่ดูแลคุณย่าที่ชรามากแล้ว ไม่สะดวกที่จะทิ้งให้ท่านอยู่ตามลำพัง... เหตุผลของฉัน อาจฟังไม่ขึ้นสำหรับเพื่อนที่ยังไม่มีครอบครัวอย่างฉัน... พวกเค้าบอกฉันว่า ทำไมต้องเอาตัวเองไปผูกไว้กับคนบางคนอย่างไม่เข้าท่าอย่างนี้... ทำไมต้องอยู่โยงเฝ้าบ้านราวกับฝีเรือนฝีเย้า ทำนู๋นนี่นั่นเพื่อเขา... ราวกับทาส... เจร๊ย!!!... ป้าดโธะ เพื่อน...
นี่... เห็นฉันทำชีวิตหล่นหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ... หือม์?
จำได้ชัดเจนว่า เมื่อสองปีก่อน ตอนไปงานคืนสู่เหย้าของโรงเรียน...
พวกแกทั้งหลาย ยังบอกอิจฉาฉันอยู่แหม่บๆ... นี่หว่า... ฮ่าๆๆ... เอิ๊กๆ
ชีวิตโสดกับไม่โสด ตอนไหน happy กว่ากันคะ ช่วยเขียนให้อ่านอ่างจุใจหน่อยได้ไหมค่ะ
ตอบลบคนโสด มันสนุกไปได้เรื่อยๆ ตราบเท่าที่ไม่รู้สึกว่าตัวเองขาดอะไรไปสักอย่าง...... ทั้งที่ก็ไม่เคยมีมาก่อน ฮ่าๆๆๆๆ
ตอบลบ