บุญบันดาล... สาธุ

วันนี้ เป็นวันอาทิตย์... และตรงกับวันพระ พอดี

อันที่จริง... วันว่างๆ ฉันชอบฟังธรรมบรรยาย... หาฟังได้จากคลิปในยูทูปมากมาย...

กำลังเปิดฟังเพลินๆ เขียนหนังสือไปด้วยอย่างตั้งใจ...

คุณย่ามาชวนไปวัด ทำบุญกัน... ที่วัดใหญ่สว่างอารมณ์... จ้ะ

ที่จริง เคยไปมาแล้ว... หลายครั้งแล้วด้วย... แต่ก็เนาะ... จะขัดใจได้อย่างไร... 

ฉันจำต้องรีบวางมือจากทุกอย่างตรงหน้า... แต่งตัวให้เหมาะสม... ไปกันเล้ย ย ย ย... 

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=603921

พุทธศาสนิกชนจำนวนมาก มีเจตนาทำบุญตักบาตร เพื่อความเป็นศิริมงคลแก่ชีวิต
บ้างก็เพื่อเสริมสร้างความมั่นคงแห่งพิธีกรรมทางศาสนา ที่มีมาแต่โบร่ำโบราณ...
หากจะถามว่า การทำบุญที่ถูกต้อง จะต้องทำกันอย่างไร? และทำบุญแล้วได้อะไร?
ฉันว่า... ผู้เป็นเจ้าของคำถาม มีสิทธิ "โดน"... ฮ่าๆๆ
ฉะนั้น... วันนี้... ฉันขอเขียนเรื่องบุญสักหน่อย... แค่พอหอมๆ ชื่นใจ... อิอิ

“บุญกริยาวัตถุ”  แปลว่า วิธีการทำบุญ เมื่อทำแล้วได้ชื่อว่าเป็นบุญและจะได้รับผลเป็นความสุข

สรุปย่อๆ มี ๓ ประการ ได้แก่ ทานมัย คือการให้ทาน, ศีลมัย คือการรักษาศีล และ ภาวนามัย คือการอบรมจิตใจ 

ให้ฉันเล่าแบบภาษาชาวบ้านเหอะ คงทำให้เข้าใจได้ดีกว่า... แบบฉบับของฉันเลยแระกัน นะ

"บุญ" เกิดขึ้นได้จากการกระทำ ๓ อย่าง คือ ทาน ศีล และ ภาวนา... 

การทำทานนั้น  พี่น้องชาวไทยได้ทำสืบทอดกันมาตามประเพณี ที่คุ้นหูคุ้นตาที่สุดคือ "การตักบาตร" เชื่อกันว่าได้บุญยิ่งนัก... ต่อให้แยกแยะไม่ออกว่าเป็น "พระอริยสงฆ์" หรือ "อลัชชี" ก็ยังคงตักบาตรด้วยการน้อมกายน้อมใจตลอดมา... จะมีใครรู้บ้างว่า  เวลาบิณฑบาต พระคุณเจ้าจะต้องเดินตามลำดับ ไม่ยืนรออยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งประจำ...  เพราะขัดต่อหลักพระวินัย... พระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่า เวลาให้ทานต้องเลือกให้แก่บุคคลที่ควรให้ มันถึงจะได้บุญ... 

“การทำบุญ" ขึ้นอยู่กับจิตศรัทธาของใครของมันก็จริง แต่คงต้องมีสติใตร่ตรองถึงความควรไม่ควรด้วย... หากหลงยึดถือว่าต้องทำบุญตามคำชี้ชวน ทำมากได้มาก... คงเกิดปัญหาตามมาแน่ๆ... เค้าเรียกว่า "บุญกัด"... สาธุ...

การรักษาศีล ก็ไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไป... หากมีโอกาสได้ฟังเทศน์ฟังธรรมบ้าง จักซึมซับข้อควรปฏิบัติที่เรียกว่า "ศีลห้า" มาเป็นเครื่องเตือนใจให้ครองตนเป็นคนดีได้โดยอัตโนมัติ... 

ส่วนการภาวนา ฉันไม่ขอเอ่ยถึงจะดีกว่า... มันไม่ง่ายพอจะอ่านให้เข้าใจแจ่มแจ้งแทงทะลุได้... เอาเป็นว่า ฉันขออธิษฐานจิต ให้คุณๆ ได้รับจัดสรรโอกาสอันเป็นมงคล เพื่อไปปฏิบัติวิปัสนากรรมฐานด้วยตัวเองเถิด... สาธุ... สาธุ

http://www.youtube.com/watch?v=4QFQYilkSOk

หลายคน... เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาอุปสรรคอันใหญ่หลวง แทบว่าจะขอจบสิ้นชีวิตไปเลย... หากแม้นบุญบันดาล นำพาให้ได้พบเจอกัลยาณมิตรผู้ผ่านการฝึกอบรมจิตใจตามวิถีแห่งวิปัสสนากรรมฐาน... ว่ากันว่า ความเมตตาที่แผ่ป้องมากระทบผัสสะของผู้จมอยู่ในห้วงทุกข์ มันฉ่ำเย็นอย่างอธิบายไม่ถูกเลยทีเดียว... และแล้ว... หลายเสียง ก็เล่าลือต่อๆ กันมาว่า... การปฏิบัติธรรม เป็นทางเดียวที่ช่วยให้พ้นทุกข์... อืมห์... ฉันเองก็สัมผัสมากับเค้าเหมือนกัน... โล่งเลย... ฮ่าๆๆ

ส่วนใครที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องทุกข์ทน ทนทุกข์... อาจไม่จำเป็นต้องรอให้ทุกข์มาเยือนเสียก่อน จึงค่อยคิดจะเรียนรู้วิปัสสนากรรมฐานดอก... เริ่มได้เร็วเท่าไหร่ ยิ่งเป็นบุญเป็นกุศล... ไม่เชื่อ ก็ลองพิจารณาจากเรื่องราวของแม่ชีน้อยๆ นี้เองเถิด...

ขอขอบคุณแหล่งข้อมูล : 

http://campus.sanook.com/u_life/showroom_06033.php

เพี้ยง !!!.... ขอกุศลผลบุญทั้งหลายทั้งปวงของฉัน

ดลบันดาลให้คุณๆ ทั้งหลาย ดื่มด่ำกับรสพระธรรม... ด้วยเทอญ...