รักนะ... โว้ย

เพราะความที่คิดถึงเพื่อนเก่าเพื่อนแก่คนหนึ่งซะมากมาย นานนักหนาแล้วที่ไม่ได้ข่าวคราวกันและกันบ้างเลย ฉันจึงอดไม่ได้ที่จะโทรหาเค้าก่อน... เสียงเพลงรอสายดังอยู่ตั้งนานจนกระทั่งตัดไป เพื่อนตัวดีก็ยอมไม่รับสายฉันสักที... เอาน่า เพื่อให้สมกับที่คิดถึง ฉันกดเบอร์เก่าโทรหาเพื่อนอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้ง... ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม... เง้อ...

ชักคิดมากแระ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนรักของฉัน? เขาเป็นอะไรไปหรือเปล่าหนอนี่หนอ?

หรือว่าเพื่อนกำลังทำธุระส่วนตั๊ว-ส่วนตัวอยู่น้อ?  อ่ะ งั้นให้เวลาสักหน่อยก่อนก็ได้ อีกซักประเด๋วค่อยโทรหาใหม่ จะได้ทักทายไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบให้คลายหายห่วง... พักยก 15 นาที ไปอาบน้ำให้สบายตัวก่อง เด๋วมา... นะจ๊ะ นะ...

เสร็จแระ หนาวๆๆ... ออกจากห้องน้ำปุ๊บ ปล่อยให้หยดน้ำยังเกาะพราวอยู่ตามผิวกายงั้นแหละ ช่างมันเหอะ... โทรหาเพื่อนก่อน ก็คนมันคิดถึงอ่ะ... มีสัณญานปลายสายว่างแต่ก็ไม่รับ เป็นเช่นนั้นซ้ำๆ อยู่หลายครั้งจนฉันรู้สึกอ่อนใจ...

เอ นี่มันคือการแสดงออกถึงความต้องการพื้นที่ส่วนตัวหรือเปล่านะ... 

อืมห์ !!... เข้าใจแระ...

วูบหนึ่ง ฉันคิดถึงเพลงโดนใจเพลงนั้น... "เลือกที่จะเหงา" ขับร้องโดยคุณเอิ้น พิยะดา หาชัยภูมิ... เนื้อหาของบทเพลงช่างกระทบอารมณ์ความรู้สึกตอนนี้ได้อย่างดีที่สุด...

ฉันเลือกที่จะเหงา เพื่อรอคอยเขาคนนั้น
ฉันเลือกที่จะฝัน จนกว่าฉันจะได้เจอรักแท้

แม้การอยู่กับความเหงาจะทรมาน
แต่ว่าฉันไม่ต้องการความรักจากใคร

ในเมื่อคนนั้นไม่ใช่ ในเมื่อใจฉันยังรออยู่เสมอ
รอคอยคนรัก คนที่ฉันอยากบอกว่ารักเขาทุกวัน

คนที่พร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างกัน ไม่ว่าวันนั้น ฉันจะเป็นเช่นไร
อยากจะบอกรัก เก็บคำนี้เอาไว้บอกกับคนที่ใช่

แต่ต่อให้เวลานี้จะต้องเหงาซักเท่าไหร่
ฉันมั่นใจว่าคุ้มที่จะรอคอย วันที่ได้พบเธอ

แม้ผู้คนมากมาย จะยืนรายล้อมฉันอยู่
ฉันก็เพียงแค่รู้ แต่ไม่เคยรู้สึกอุ่นในหัวใจเลยซักครั้ง

แม้การอยู่กับความเหงาจะทรมาน
แต่ว่าฉันไม่ต้องการความรักจากใคร

ในเมื่อคนนั้นไม่ใช่ ในเมื่อใจฉันยังรออยู่เสมอ
รอคอยคนรัก คนที่ฉันอยากบอกว่ารักเขาทุกวัน

คนที่พร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างกัน ไม่ว่าวันนั้น ฉันจะเป็นเช่นไร
อยากจะบอกรัก เก็บคำนี้เอาไว้บอกกับคนที่ใช่

แต่ต่อให้เวลานี้จะต้องเหงาซักเท่าไหร่
ฉันมั่นใจว่าคุ้มที่จะรอคอย วันที่ได้พบเธอ

รอคอยคนรัก คนที่ฉันอยากบอกว่ารักเขาทุกๆ วัน
คนที่พร้อมจะยืนอยู่เคียงข้างกัน ไม่ว่าวันนั้น ฉันจะเป็นเช่นไร

อยากจะบอกรัก เก็บคำนี้เอาไว้บอกกับคนที่ใช่
แต่ต่อให้เวลานี้จะต้องเหงาซักเท่าไหร่

ฉันมั่นใจว่าคุ้มที่จะรอคอย วันที่ได้พบเธอ
แล้วเราจะพบกัน

เอาเถอะ... หากในยามนี้ เพื่อนเลือกที่จะเหงา ก็ตามสบายเลยนะ

เมื่อไหร่ที่คิดสะระตะหักอกหักใจได้บ้างแล้ว อย่าลืมว่ายังมีฉันอยู่ข้างๆ เสมอ

 แม้ว่าจะมองไม่เห็นกันเลยก็ตามที

รักนะโว้ย!