ยามที่ต้องจากบ้านไปไกลโพ้นคนละฟากฟ้าเป็นเวลานานๆ... เกิดความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ตัวเองหรือใครๆ เข้าใจได้ มันไม่ใช่ความเหงา ไม่เศร้า ไม่เคว้งคว้างอ้างว้างเดียวดาย(ซะที่ไหน) .... แต่มันขาดอะไรไป? และดูเหมือนว่าวัน-คืนมันช่างข้ามผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ..... ที่สำคัญ ไม่ใช่ไม่คิดถึง เพียงแค่คิดไม่ถึง เพราะมันไกลเกินไปอ่ะดิ๊
วันอังคารที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2555
คิดไม่ถึง
ยามที่ต้องจากบ้านไปไกลโพ้นคนละฟากฟ้าเป็นเวลานานๆ... เกิดความรู้สึกที่ยากจะอธิบายให้ตัวเองหรือใครๆ เข้าใจได้ มันไม่ใช่ความเหงา ไม่เศร้า ไม่เคว้งคว้างอ้างว้างเดียวดาย(ซะที่ไหน) .... แต่มันขาดอะไรไป? และดูเหมือนว่าวัน-คืนมันช่างข้ามผ่านไปอย่างเชื่องช้าเหลือเกิน ..... ที่สำคัญ ไม่ใช่ไม่คิดถึง เพียงแค่คิดไม่ถึง เพราะมันไกลเกินไปอ่ะดิ๊
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
คิดไม่ถึง...เพราะไกลมาก...สำนวนดีแฮะ
ตอบลบอืมห์... ถ้าโดน ก็ช่วยติดตามให้กำลังใจด้วยนะเพื่อนเลิฟ... อิอิ
ลบคิดถึง..ไกลแค่ไหน.ก็ถึงค่ะ.ถ้าใจตรงกัน..เราคิดถึงใคร นั่นหมายว่า คนนั้นเค้าคิดถึงเราก่อน.เรารับความรู้สึกได้ตะหาก.อืมห์ ถ้าเราคิดถึงเค้าตลอดเวลา.จงปลื้มใจเถอะว่า เค้าก็คิดถึงเราตลอดเวลาเช่นกัน OMG..HAPPY WORLD.ซะเหลือเกิน
ตอบลบcoz.why.so..?
จะรู้ได้ไงว่าใจตรงกัน... ไม้บรรทัดยาวๆ ก่ะม่ายมี นินา.... เง้อ....
ลบครึ ครึ
ตอบลบอ่ะ... ครึ ครึ....
ลบ