ฉันไม่เป็นไร ซะหน่อย

ช่วงนี้... ได้เห็นข่าวร้าย... รุนแรง... น่าหวาดกลัวนัก...
หึงอำมหิต... อดีตสามีไปคืนดีกับอดีตภรรยาไม่สำเร็จ...
อืมห์... ก้อ... ต่างฝ่ายต่างแยกไปมีรักใหม่กันนานแล้ว... นี่นะ
ฝ่ายหญิงเองกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ กับสามีคนปัจจุบัน... ซะด้วย
งานนี้... ถึงกับฆ่าแกงกันยกครัว... เสียชีวิตทั้งสิ้น 5 ราย เจ็บอีก 3 ราย...
เฮ้อ... อะไรกันนักหนาหนอ ความรัก... มันเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ได้ด้วยหรือ?
แถมยังทำลายล้างอย่างเหี้ยมโหดอีกแน่ะ... เง้อ...
อะไรน้อ... ที่เป็นเหตุจูงใจให้ลงมือทำร้ายกันได้ถึงเพียงนี้...

ถ้าเป็นฉัน... ถึงแม้ว่าจะต้องพบกับความผิดหวัง เสียใจ หรือเจ็บปวดสักปานใด
คงทำได้แค่เพียง... รินน้ำตาเงียบๆ... มั้ง...
ฉัน... ไม่เคยคิดจะไปเปลี่ยนแปลงใครเค้า... ไม่เคย...
หวังแต่เพียงว่า... การยอมรับความพ่ายแพ้ทุกรูปแบบ อย่างง่ายดาย...
จะทำให้ทุกอย่างสงบได้เร็ว... เท่านั้น...
แล้ว... ฉัน... จะไม่เป็นไร... ฉันต้องไม่เป็นไร... เสมอ... จ้ะ

ยิ้มให้กับความผิดหวัง : นิโคล เทริโอ

เธอบอกไม่เข้าใจ บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน
ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้ อย่างไร
เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา

ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรักเธอ เหมือนผ่านมา
ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือแรงบีบน้ำตา

ถึงเวลาต้องยิ้มให้มัน

ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอ
เจอกันเมื่อนานแสนนาน

ร้องไห้ ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้
ให้ราคามัน... เท่ากัน ยิ้มให้มันก็พอ

ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้มั่นคง สักเท่าไหร่
แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ
เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา

ยิ้มให้ความผิดหวัง อย่างคนคุ้นเคย
ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอ
เจอกันมานานแสนนาน

ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทาย เท่าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้
ให้ราคามัน... เท่ากัน ยิ้มให้มันก็พอ