ที่ผ่านมา... เมื่อเร็วๆ นี้ ที่ฉันได้ใช้ชีวิตอยู่เท็กซัสซะตั้งเกือบครึ่งปี...
บ้านพักอยู่ที่ Arlington และได้ไปช่วยเจ้าตัวเล็กทำงาน (บ้าง) ที่ Dallas ซึ่งห่างออกไปราว 40 นาที... เคยเล่าแล้ว หลายคนคงพอจำได้...
เจ้าตัวเล็ก... ลูกสาว... พาฉันไปชมสถานที่สำคัญๆ ของแต่ละเมือง...
จึงอยากถ่ายทอดเรื่องราวสู่เพื่อนๆ ด้วย...
จึงอยากถ่ายทอดเรื่องราวสู่เพื่อนๆ ด้วย...
อาห์... ดัลลัส เมืองสังหาร... มีใครเคยรู้บ้างหรือยังน้อ?...
จอห์น เอฟ. เคนเนดี
ในวัยเด็ก... ท่านเรียนมัธยมที่โรงเรียนในรัฐคอนเนตทิคัต แล้วไปต่อที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ครั้นพอเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่านก้อเข้าร่วมหน่วยนาวิกโยธิน ได้รับเหรียญกล้าหาญจากวีรกรรมช่วยชีวิตเพื่อนทหารให้รอดตายจากเหตุเรืออับปาง... โดยการว่ายน้ำพยุงร่างเพื่อนผู้บาดเจ็บไปจนถึงที่หมาย โดยไม่ทอดทิ้ง... ว้าว...น่าสรรเสริญเป็นที่สุด...
สำหรับสนามทางการเมือง... ท่านได้เป็นวุฒิสมาชิกของรัฐบ้านเกิด จากนั้นได้เข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ค.ศ.1960 ได้รับชัยชนะอย่างล้นหลาม... สหรัฐอเมริกาจึ่งมีประธานาธิบดีที่หนุ่มที่สุด (หล่อมากถึงมากที่สุด) เพียง 43 ปี ท่านเป็นคริสตังรายแรกที่ดำรงตำแหน่งยิ่งใหญ่นี้...
ท่านบริหารประเทศด้วยพลังหนุ่ม และมองโลกในแง่ดี... เป็นที่รักและปลาบปลื้มแก่มหาชน...
วันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1961 ท่านได้แถลงต่อสภาคองเกรสว่าอเมริกากำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ไม่ธรรมดา ให้สภาอนุมัติงบประมาณเพื่อจุดมุ่งหมายของชาติคือ การส่งมนุษย์ไปลงบนดวงจันทร์ และเดินทางกลับอย่างปลอดภัย
ด้านการต่างประเทศ ท่านได้ยุติวิกฤตการณ์ต่างๆ ทางการเมืองด้วยการยื่นคำขาดให้โซเวียตถอนฐานยิงขีปนาวุธในคิวบา... ความสำเร็จอีกประการหนึ่งคือ สนธิสัญญาระหว่างประเทศในการห้ามทดสอบอาวุธนิวเคลียร์... แต่... ส่วนที่ผิดพลาดมหันต์ก็มีด้วยเช่นกัน นั่นคือการให้ความช่วยเหลือทางทหารแก่เวียดนามใต้ อันเป็นจุดเริ่มต้นสงครามเวียดนามที่โหดร้ายรุนแรง ทหารอเมริกันเข้าสมรภูมิเป็นจำนวนมหาศาล ความสูญเสียเกินบรรยาย...
ในที่สุด ท่านก็ถูกยิงเสียชีวิตที่เมืองดัลลัส รัฐเทกซัส เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1963 สิริอายุเพียง 46 ปี... ประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ว่า ท่านคือ ประธานาธิบดีผู้มีอายุน้อยที่สุดของสหรัฐอเมริกา ผู้มีผลงานโดดเด่นมากมาย ท่ามกลางวิกฤตการณ์หลังสงครามโลกครั้งที่สอง รอยต่อของยุคก้าวสู่สงครามเย็น...
อ่านมาถึงนี้... หลายคนคงอดเสียดายไม่ได้... ทำไมหนอ... ฟ้ากำหนดให้คนดี คนเก่ง แถมหล่อซะขนาดนั้น ต้องมามีอันจบชีวิตไปอย่างง่ายดาย ในเวลาอันรวดเร็ว... ช่างไร้ความปรานีสิ้นดี...เฮ้อ...
อ่ะ... เพื่อไม่ต้องรู้สึกเสียดายรัยมากมาย ให้รู้ไปเลยว่าท่านสมรสแล้ว... ซึ่งภรรยาของท่าน คือ... จ๊าคเกอลีน บูวิเยร์(Jacqueline Bouvier)อดีตนักข่าวสาวผู้เปี่ยมไปด้วยความสามารถ สุภาพสตรีหมายเลข 1 เธอ...สวยจนแทบไม่อยากกะพริบตา ช่ะ... อิอิ... ดูซะ...
งัยบ้างล่ะ... หากสนใจก็โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป... นะจ๊ะ นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!