วันอังคารที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

วันนึงชีวิตก็แห้งไป

ในยามเช้า... ฉันชอบตื่นเช้าๆ ก่อนพระอาทิตย์
ออกไปเดินสูดอากาศสดชื่นนอกบ้าน... เอ้อ... สบาย...สบ๊าย-สบาย...

ต่ะก่อน ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองหลวง ทำงานราชการ
 ต้องรีบตื่นรีบอาบน้ำ รีบๆๆๆ... ไปหมดซะทุกอย่าง
รีบจนไม่มีเวลากินข้าวมื้อเช้า... เลยซักวัน
และฉัน... ไม่เคยได้ชมชื่นใจกับบรรยากาศเช้าๆ... เช่นนี้ 

ตอนนี้... ทุกอย่างไม่มีอะไรต้องเร่งรีบเลย...
ฉันได้นอนหลับไปเพียงแค่คืนละ สามถึงสี่ ชั่วโมงเท่านั้น
ดูเหมือนว่า...​มันเพียงพอที่จะลุกขึ้นมารับวันใหม่... ต่อไปแระ

เฮ้ๆ... ที่สนามหญ้ามีน้ำค้างด้วยแหละ...
มันเป็นภาพที่สวยจัง... สวยตรึงตาตรึงใจเลยเว้ยเฮ้ย...


อืมห์... น้ำค้าง... น้ำค้าง...
ฉันสูดลมหายใจเข้ายาวๆ ลึกๆ... หลับตาลงเบาๆ ...
นึกจินตนาการไปถึงประสบการณ์ทั้งหลายที่เกี่ยวข้อง...
สะดุดลง... ที่เพลง... เพลงหนึ่ง...



น้ำค้างตอนเช้า
อัลบั้ม: คนเดียวในหัวใจ
ศิลปิน : ใหม่ เจริญปุระ

อยู่คนเดียวนอนมองดูฟ้าด้วยความสงสัย
ว่าทำไมคนเราถึงต้องมีความเหงา
ชีวิตก็อยากอยู่แล้ว ไม่เคยเป็นของเรา
ทุกครั้งยังมีเรื่องราวที่มันซับซ้อนให้ทำมากมาย
แต่ละวันวงจรชีวิตก็ดูซ้ำซ้ำ ก้อต้องทำทำทำและต้องทำต่อไป
บางครั้งเหมือนฉันไม่รู้ ฉันจะทำเพื่อใคร
เหมือนฉันไม่มีจุดหมายที่ใจเฝ้าคอย..

อยากรู้เหมือนกันว่าฉันมันเหงาอะไรมากมาย
อยากรู้ทำไมฉันจึงเหมือนดังคนเลื่อนลอย
กับภาระที่ฉันต้องรับมา เวลาที่มีก้อน้อย
แต่ใจยังคอยจะเหงาทุกทีที่เผลอ
เมื่อความจริงรอคอยความฝันทุกวันเช่นนี้
แต่ไม่มีใครเลยที่จะมาให้เจอ
เป็นเหมือนน้ำค้างตอนเช้า
ที่ยังนอนละเมอ แล้วแสงตะวันก็เผาให้แห้งไป

อยากรู้เหมือนกันว่าฉันมันเหงาอะไรมากมาย
อยากรู้ทำไมฉันจึงเหมือนดังคนเลื่อนลอย
กับภาระที่ฉันต้องรับมา เวลาที่มีก้อน้อย
แต่ใจยังคอยจะเหงาทุกทีที่เผลอ
เมื่อความจริงรอคอยความฝันทุกวันเช่นนี้
แต่ไม่มีใครเลยที่จะมาให้เจอ
เป็นเหมือนน้ำค้างตอนเช้า
ที่ยังนอนละเมอ แล้วแสงตะวันก็เผาให้แห้งไป

นี่เหรอชีวิตของฉัน ที่ยังคงละเมอ
และแล้ว... วันนึง ชีวิตก็แห้งไป


เง้อ... ยังไม่อยากที่จะให้ชีวิตต้องแห้งไปเลยวุ้ยยยส์

1 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ25 กันยายน 2555 เวลา 21:34

    สุข..แล้วแห้ง ทุกข์..แล้วแห้ง...ฮึ ฮึ..ไงก็แห้งเหมือนกัน

    ตอบลบ

เมื่ออ่านจบแล้ว เมนต์หน่อยดีมั้ย? อะไรก็ได้ที่อยากให้ฉันได้รับรู้... จากคุณ!