ถอดรหัส @ อกหัก

ถ้าจะพูดถึงเรื่องความผิดหวัง

ฉันบอกได้เลยว่า ไม่มีใครไม่เคยไม่ผิดหวัง

รึไม่จริง?

ทุกครั้งที่คนเรารู้สึกผิดหวัง เสียใจ... ใครจะปลอบโยนอย่างไรก็ยากที่จะทุเลาเบาบางลงได้ง่ายๆ ยิ่งถ้าหากเป็นการผิดหวังเรื่องความรัก (อกหัก) แล้วล่ะก้อ... ยิ่งเศร้าหนักเข้าไปใหญ่... น้ำหูน้ำตาพาลไหลมาแบบเขื่อนจะแตกเอาเลยทีเดียว จำต้องปล่อยให้น้ำท่วมบ่าไปตามกระแส... ยากนักที่จะทัดทานเอาไว้ได้... มีใครจะยกมือคัดค้านมั้ยจ๊ะ?... ไม่มี้-ไม่มี... เง้อ...

ต่ะก่อน...  เวลามีเรื่องเศร้าเสียใจมากๆ ฉันมักจะเก็บๆ กดๆ เอาไว้... คิดเสมอว่าตัวเองยังพอเอาอยู่... ที่แท้แล้ว วิธีดังกล่าวไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาได้เลย... กลับยิ่งสะสม พอกพูน ให้เรื่องราวมันหนักหน่วง ใหญ่โตขึ้นและพร้อมจะระเบิดในโอกาสต่อมา... ช่วงนาทีที่ยังอัดอั้นตันหนทางออกจากห้วงทุกข์ ก็ดูเหมือนว่าน้ำตาจะไม่ช่วยอะไร... หากได้ระบายให้ใครสักคนฟังว่าทุกข์ท่วมหัวคือเรื่องอะไรบ้าง ก็คงจะดีไม่น้อย... แต่สำหรับฉัน กลับเลือกที่จะเขียนบันทึกไว้ เพราะฉันไม่ต้องการให้ใครมารับรู้และเศร้าหมองตามไปด้วย... ยิ่งเป็นคนที่รักและห่วงใยฉันมากๆ อย่างพ่อแม่และพีๆ... ยิ่งไม่อยากจะบอก... ปล่อยให้พวกเขาเข้าใจว่าฉันกำลังอยู่ดีมีสุขจะดีซะกว่า...

วันหนึ่ง... อยู่ดีๆ ก็มีเพื่อนชวนไปอบรมหลักสูตร "พัฒนาจิตเฉลิมพระเกียรติ"
อืมห์... ฟังชื่อหลักสูตรออกจะแปลกๆ มันเกี่ยวกับภาระหน้าที่หรือเปล่าหนอ... ถ้าไม่เกี่ยวก็ไม่ได้รับอนุมัติให้ไปเข้ารับการอบรมหรอก ฉันคิด... แต่ให้อัศจรรย์นักเมื่อธรรมจัดสรรให้ฉันได้ไปอบรม นับว่าโชคดีอย่างที่สุด... หลังจากนั้นเป็นต้นมา ฉันรับมือความรู้สึกผิดหวัง เสียใจ ด้วยการตามดูความคิดของตนเองเสมอๆ... กำลังคิดอะไรอยู่ ก็ให้รู้เท่าทันว่าคิดหนอ... ควรคิดวนเวียนซ้ำซากเช่นนั้นอีกหรือไม่หนอ เกิดประโยชน์อันใดหนอ... ตอบตัวเองอย่างที่สงสัย ณ ปัจจุบันขณะ... ในที่สุด ความคิดอ่านก็หยุดลงได้โดยง่าย... ดูเหมือนความทุกข์มันมลายหายวับไปกับตาได้จริงๆ... ฉันจึงสามารถเอาเวลาที่มีอยู่ ไปพักผ่อน หรือสร้างคุณประโยชน์อย่างอื่นๆ ได้ตั้งเยอะแยะ... ไม่ต้องหม่นหมองร้องไห้... ไม่รู้สึกโกรธเคืองใคร... แถมยังยิ้มแย้มอย่างคนอารมณ์ดีได้ตลอดเวลา... แต่ว่า ฉันไม่ได้บ้านะจ๊ะ นะ... :)

คุณๆ ล่ะ... เป็นอย่างไรกันบ้าง?... 
เคยมีประสบการณ์ตรงอย่างฉันบ้างไหม?
แล้ว... คุณได้พบทางออกที่ดีหรือยัง?
อืมห์... ฉันเป็นห่วงนะ... จริงๆ...

บทเรียนชีวิตของฉัน อาจเขียนได้ไม่ชัดเจนเท่ากับความเป็นจริงที่ได้สัมผัสมา... แต่ก็ขอฝากไว้ให้แง่คิดกับหลายๆ คนที่เผชิญอยู่กับความผิดหวัง เศร้าเสียใจ... อกหักไม่ยักตาย นั้นเรื่องจริงจ้ะ... ได้โปรดอย่าคิดทำอะไรรุนแรงกับตัวเองหรือคนอื่นเพื่อให้ลืมรักเก่าเลย... มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นได้ดอก รังแต่จะยุ่งยากยับเยินไปกันใหญ่... เชื่อฉ้าน... 

ได้โปรดสละเวลาเพียง ๔๒ นาที 

เพื่อชำระจิตใจให้ใสสะอาด

สาธุ... สาธุ

สาธุ

จิตเจริญธรรม