เปิดคำภีร์ฉลาดรัก... รักอย่างคนฉลาดๆ

แปลก... แปลกจัง...

ฉันว่าฉันเองก็รู้ อย่างที่ใครๆ อื่นเค้ารู้ๆ กัน

ที่ใดมีรัก... ที่นั่น มีทุกข์ 

"ยัมปิจฉัง นะ ละ ภะติ ตัมปิ ทุกขัง" 

ปราถนาสิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้น นั่นแหละ... ทุกข์! 

และรู้ว่า ผู้คน ล้วนปรารถนาที่จะมี... ใครสักคน... 

ผู้เป็น..."ที่รัก"... คอยอยู่เคียงข้างกันและกันตลอดไป...

 

ในความเป็นจริงแล้ว... ฉันว่าความรัก... ดูเหมือนน้ำจัง

มันทั้งเหลวไหล... ไม่คงสภาพ... เอาซะเลย
จริงๆ แล้ว... น้ำ... ก้อควรจะอยู่ตัวได้ดีในภาชนะต่างๆ... สินะ
ในแก้ว ในกาละมัง ในหม้อ ในโอ่ง ในอ่าง หรือ ในมหาสมุทร... ไม่รู้ซิ...
คือ... มันทิ้งตัว... ตลอดเวลา... ควบคุมได้ยาก... บ้าจริงๆ... ช่ะ
และ... คนที่ไม่มีรัก ก็ดูเหมือนรอคอย... อย่างตั้งตา... ไม่มีเหนื่อย...
ส่วน... คนที่มีซึ่ง... ความรัก... อาจลงตัวในเรื่อง คนรัก มากบ้างน้อยบ้าง... ก้อว่ากันไป...
แต่ สำหรับคนที่มีแล้วทั้งความรักและคนรัก... ก็ยังต้องยุ่งยากในการดูแลรักษา... เน้ะ

เป็นข่าวที่น่าตกใจยิ่ง เมื่อ เคที โฮมส์ ดาราสาวแสนสวยผู้เป็นภรรยา ยื่นฟ้องหย่า ทอม ครูซ พระเอกหนุ่มรูปงาม... หลังแต่งงาน 6 ปี มีลูกสาวที่น่ารัก 1 คน โดยอ้างเหตุผลว่าเข้ากันไม่ได้ เธอพยายามหาทางที่จะเป็นผู้ดูแลลูกสาวตามลำพัง... ทอมเอง ก็รู้สึกเสียใจอย่างมากในเรื่องนี้... เค้าทั้งคู่ เริ่มคบหาดูใจกันมาตั้งแต่ปี 2005 และกลายเป็นคู่รักต่างวัย โดยทอมมีอายุห่างจากเคที่ 16 ปี มีการจัดพิธีแต่งงานอย่างเริดหรูในปราสาทที่อิตาลี เมื่อเดือนพฤศจิกายน ปี 2006 ท่ามกลางญาติและเพื่อนสนิทมากมาย... อนิจจา!!! ... เหตุใดเล่าหนา... เรือรักจึงล่มลงได้...

เธอ... สตรีผู้เลอโฉม สวยใส น่ารักน่าหลงไหล และเป็นแม่ที่ดีที่สุด... 

ส่วนเขา... ทั้งหล่อ เนี้ยบ เก่งฉกาจ... ร่ำรวยและเป็นสุภาพบุรุษ ซะปานนั้น...
คนสมบูรณ์แบบกับคนสมบูรณ์แบบ... เป๊ะ... แล้วทำไม... ทำไม...
เฮ้อๆๆๆๆ... เฮ้อ...
งานนี้... ฉัน... รวมไปถึงสาวๆ ทั้งหลาย...
คงได้บทเรียนชีวิตที่น่าสนใจอีกบทหนึ่ง... แล้วหนอ...
คิดอยากจะมีรัก อยากจะมีใครสักคนไว้รักไปจนวันตาย... ต้องคิดสาระตะ... ซะตั้งแต่วันนี้...
ว่าจะต้องเตรียมตัวเตรียมใจอะไรบ้าง... ไม่ใช่เจอปัญหาใหญ่แล้วจึ่งรองเพลง... "ถอยดีกว่า"

ว่ากันว่า... ถ้าใครต้องการความสุขเดี๋ยวเดียว... ให้กินอาหาร... อร่อย แต่หากใครต้องการความสุขสามเดือนก็ให้แต่งงานมีคู่ครอง... (ว้า สุขสั้นจัง 3 เดือนเองหรา?) และถ้าใครต้องการความสุขยืนยาวตลอดชีวิต ให้ฝึกจิตปฏิบัติธรรม จึงจะมีความสุขที่มั่นคง ยั่งยืนและถาวร ไม่ต้องอาศัยสิ่งอื่นมาช่วยเหลือให้สุข... อืมห์... 

ณ ตอนนี้ กินอาหารได้... สุขเดี๋ยวเดียว... ทำไม่ยากนิ
ส่วนเรื่องแต่งงานมีคู่ครอง... หลายคนในที่นี้ทำได้ง่ายๆ รึ?... ชักกลัวมากกว่าเดิมล่ะไม่ว่า...
อ่ะ... ถ้าใครที่ไม่พร้อมจะแต่งงาน เพราะไม่อยากเป็นของตายสำหรับใคร...
หรือไม่อยากให้ใครดูถูกว่าไร้ค่า... ล่ะก้อ...
วันนี้... มาเรียนรู้วิธีรักอย่างฉลาด... กันดีกว่า
เผื่อว่า... จะได้ไม่ต้อง เสียใจ เสียน้ำตา... ทีหลัง...กะมัน... เจ้าความรัก!

รักแท้ที่ปรารถนากันทุกคน 

ก่อนอื่น... เราควรต้องรู้ว่าข้อเท็จจริงบางอย่าง... มันสำคัญเยอะอยู่นา... ไม่รู้ได้งัย...

๑. เมื่อมีคนรัก ยังคงต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่าได้
    ใช่ๆ... มีแฟนแล้ว พึงปรับเปลี่ยนเฉพาะในส่วนที่ทำให้ชีวิตรักราบรื่นก็พอ หากเปลี่ยนแปลงไปซะหมดทุกอย่าง... อาจกลายเป็นคนละคนไป ซึ่งคนรักเค้าก้อคงไม่คุ้นเคยหรอก... นั่นจะเป็นมูลเหตุที่ทำให้ค่อยๆ หมดความสนใจต่อกันไปซะฉิ...

๒. เซ็กส์... ถ้ายอมง่ายๆ ย่อมเลิกร้างง่ายๆ ด้วย แม้ว่าจะเคยหลงเสน่ห์กันมากมายซะขนาดไหน...
     อย่าลืมว่าคนรัก... บางครั้งเสมือนคนแปลกหน้า ยังไงซะก็ยังเป็นคนแปลกหน้าอยู่วันยังค่ำ แม้ว่าจะมีประวัติส่วนตัวดีแค่ไหนก็ตาม... ไม่มีใครกล้ารับประกันได้เลย ว่าเขาผ่านชีวิตโชคโชนมาแล้วอย่างไรบ้าง มีโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์เป็นของแถมที่มองไม่เห็นหรือเปล่า... ดังนั้น มีคนรักโดยไม่ต้องมีเซ็กส์ จะปลอดภัยอย่างที่สุด... จำไว้นะ

๓. คนรักหรือคู่ครองที่ดี ไม่จำเป็นต้องหล่อหรือสวยบาดใจ
     ถ้าคนๆ นั้นทำให้เรามีความสุข อบอุ่น ยิ้มและหัวเราะได้... มีความชอบคล้ายๆ กัน แถมยังฉลาด มีไหวพริบ... แม้จะไม่หล่อ หรือไม่สวยเอาเสียเลย... จะเป็นไรไป... ลองสังเกตตามที่ต่างๆ ดูเถิด ชายหรือหญิงที่มากับครอบครัวหรือเล่นอยู่กับลูกๆ อย่างมีความสุข... เค้าเหล่านั้น หน้าตาเป็นพระเอก นางเอกไปซะหมดที่ไหนกัน... โธ่... อันความสวย ความหล่อ เป็นเพียงรูปธรรม …เมื่อกาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป ก็มิสามารถทนอยู่ในสภาพเดิมต่อไปได้ดอก... เชื่อดิ

๔. ความรักที่มีเจตนาบริสุทธิ์... คือ พบกันครึ่งทาง แฟร์ๆ
     ความรัก ย่อมต้องมีการให้และรับอย่างสมดุล... ต่างฝ่ายต่างเอาใจใส่ ห่วงใยกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน รักและให้เกียรติอีกฝ่ายทั้งต่อหน้าและลับหลัง... เคารพญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายอย่างเท่าเทียม... จักเป็นต้นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ มั่นคง สืบไป

๕. ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงใครได้... ไม่มีวันซะหล่ะ
     เราไม่สามารถและไม่สมควรที่จะพยายามเปลี่ยนแปลงใครๆ ได้หรอก นอกจากตัวของเขาเอง... ยิ่งอยากจะบังคับฝืนใจให้เขาทำในสิ่งที่เขาไม่ชอบ... ก็จะยิ่งต่อต้านและสะสมความไม่เป็นมิตรมากขึ้นจนหมดรักได้ง่ายๆ... นำมาซึ่งการปฏิบัติตัวที่ไม่ให้เกียรติกัน... ทำตัวแย่ต่อกัน ความสัมพันธ์ก้อจะแย่ลงเรื่อยๆ... กระนั้นแล้ว ไม่ควรจะรักและห่วงใยกันอีกต่อไป... อืมห์ ก้อ หยุดซะ เก็บพลังใจกายและเวลาอันมีค่าไว้ให้กับคนที่ต้องการความสัมพันธ์ดีๆ กับเราดีกว่า... หรือทำอะไรก็ได้ร้อยแปดพันเก้าอย่าง ที่ล้วนทำให้ชีวิตดีขึ้น... เศร้าได้... แต่อย่านานล่ะ

๖. เป็นคนรัก หาใช่เป็นทาสรับใช้ไม่
    ที่จริงแล้ว... ผู้นำที่ดี ไม่น่าจะชอบผู้ตามที่อ่อนแอและยอมเป็นเบี้ยล่างอยู่ตลอดเวลา รวมถึงความเกรงใจผู้อื่นจนปฏิเสธใครไม่เป็น... มันดูจะหงอจนเกินงาม... เอาเป็นว่าพึงสงวนความอ่อนหวาน อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ... ชัดเจนนะ
    สำหรับฝ่ายผู้นำ... ก้อย่อมต้องคงความเข้มแข็งเยี่ยงอ้ศวิน... มิใช่คอยตามติดต้อยๆ และน้อมรับคำบงการตลอด... ชิ

๗. การแต่งงาน หาใช่กระดาษแผ่นเดียวนั่น
     ใบทะเบียนสมรสไม่ใช่สิ่งที่จะรับรองว่าชีวิตคู่ จะอยู่กันได้ตลอดรอดฝั่งดอกหนา...จะบอกให้!
     การแต่งงาน เป็นภาระกิจของคนสองคนที่จะต้องช่วยกันคิด ช่วยกันทำอย่างสม่ำเสมอ... ตลอดไป... ภายใต้กติกาการอยู่ร่วมกันของทั้งคู่ อย่างประนีประนอม เฉลี่ยสุขทุกข์ ทุกยาม... อาจจะมีสมหวังหรือผิดหวังบ้าง... ยิ้มแย้มหรือขัดแย้งบ้าง หวานแหววหรือขุ่นเคืองบ้าง... แต่... การให้อภัยกันจะทำให้เค้ายังคงเคียงข้างคู่กันไปได้เรื่อยๆ...

๘. อย่าแถลงข้อบกพร่องของตัวเองจนหมดเปลือก
     ทุกคนล้วนมีข้อเสียหรือนิสัยแย่ๆ ด้วยกันทั้งนั้น... แต่การแฉข้อเสียทั้งหมดของตัวเอง... อาจจะทำให้คนสำคัญรีบโบกมือลาได้ตั้งแต่เนิ่นๆ เลยทีเดียว... บรื๋ยส์... ปล่อยให้เวลาช่วยทำให้ต่างฝ่ายได้รู้จักกันดีขึ้นเรื่อยๆ รับรู้และมองข้ามข้อเสียของกันและกันได้อย่างละมุนละม่อม มิดีกว่าหรือ...

๙. ไม่เป็นหนังสือที่อ่านง่ายสำหรับใคร
     ก้อแหงหล่ะ อะไรที่ได้มาอย่างง่ายๆ มันก็จะจากไปง่ายๆ เช่นเดียวกับหนังสือที่เขียนคำนำไว้อย่างละเอียดยิบ... อ่านแล้วสามารถเข้าใจได้อย่างทะลุปรุโปร่ง... ก็ย่อมไม่มีคุณค่าให้ซื้อหามาอ่านถึงเนื้อความข้างใน... อีกต่อไป...

๑๐. อย่าเรียกร้องความเท่าเทียมซะให้ยากส์
       หากเราดูแลตัวเองได้ อย่างเข้มแข็งกันทุกคน ก้อไม่มีปัญหาดอกหนา แต่ถ้าไม่ใช่... แล้วคอยแต่จะเรียกร้องให้ใครมาช่วยดูแลปกป้องอยู่ตลอดเวลา... (ด้วยข้อต่อรอง)... มิเช่นนั้นฉันจะอย่างนู้นอย่างนี้ นั้น... เชอะ... คงต้องถามตัวเองหน่อยล่ะว่า... มีสิทธิ์อะไรไปต่อกรเค้า?... แหงะ

มันยากเกินไปหรือจ๊ะ?

ที่จะรัก